Εκεί όλα (This place was a shelter)

Εκεί

το καταφύγιο της

Εκεί

που Το Σκοτάδι, με τις παλάμες του μπροστά στα τρομαγμένα του τα μάτια 

συγκλονισμένο από του έρωτα τη λάμψη 

σε άτακτη φυγή τρεπόταν 

Κάθε φορά

γιατί να υπάρχει πια ντρεπόταν
σ' αγνή καρδιά

Ώσπου κάποτε έτσι κυνηγημένο,

χωρίς σφυγμό εξαντλημένο ξεψυχούσε και χανόταν

στη Λησμονιά

Εκεί

το καταφύγιο της

Εκεί 

που οι φοβίες έχαναν κάθε νόημα 

κι Η μια την άλλη παρηγορούσαν, μέσα σε πανικό με κάθε επινόημα 

πως θα ξανάρθουν 

ενώ απέλπιδες παρακαλούσαν σε κάθε εμπόδιο να χαθεί 

Αυτός, 

που στην καρδιά του εκείνη μεταγγίζονταν

ζωή και φως

Πάντα

Εκεί

το καταφύγιο της

Στην καρδιά του.

Ότι αξία, ότι γαλήνη, ότι πληρότητα 

ότι χαρά, ότι ελπίδα, ότι ταυτότητα της έδινε

 Όλα εκεί, εκείνος

Σ' εκείνου της καρδιάς το καταφύγιο

και στις πίκρες και στα διλήμματα και στο άγνωστο,

και στις ήττες και στα δύσκολα και στο άδικο
πάντα Εκεί.

Πάντα εκεί

που είχε πίστη και γαλήνη

που είχ' αγκαλιά, μόνη ποτέ μη μείνει

που είχε
"μη σκας μικρή μου θα τα καταφέρουμε ξανά"

που 'χε 

"έλα να κάνουμε έρωτα" 

κι "έλα να ονειρευτούμε" 

και σ' αγαπώ,
πολλά

Σ' εκείνον Όλα

στην Καρδιά του όλα

Τότε

Μα κάποτε χάθηκε,

κι έπειτα μόνος  

κι Εκείνος χάθηκε

 Εκεί που κάποτε 'Ολα