Καλα παω !
Τα σχολια, σ αυτα που γραφω στο παρον μπλογκ γινονται ολο και λιγοτερα.
Σε καλο δρομο βαδιζω λοιπον.
Καποια στιγμη μου περασε η σκεψη πως οι "φιλοι" με ξεχασαν. Η μαλλον πως εγω δεν εχω και πολλα εντελει να πω. Ευτυχως ηταν κατι σαν επιπολαιος πυρετος αυτη η σκεψη. Περασε γρηγορα.
Θα'ταν δραματικο πολλοι να συνεχιζαν να μου γραφουν "μπραβο φιλε", "συγχαρητηρια" η "εισαι καταπληκτικος..."
Τετοιες "κακες παρεες" ποτε στ αληθεια δεν θελησα να εχω. Ισως μια κουβεντα κατανοησης η συμπονιας να τη χρειαστηκα, δε λεω. Αλλα μεχρι εκει.
Το πληθος μου εφερνε παντα ενα φοβο. Δεν ημουν ποτε για τους πολλους. Μοναχικος. Αυτο ναι, θυμαμαι καλα πως ημουν. Πολυ συχνα. Αντε το πολυ με τις μειοψηφιες. Παντως ποτε με τους πολλους. Κι ετσι μου αρεσε παντα. Και τωρα ακομη ετσι μ αρεσει. Γι αυτο λεω σε καλο δρομο ειμαι.
Πολλες φορες μου λενε τα παιδια μου: "Μα ολοι ετσι κανουν ρε μπαμπα...".
Κι εγω τοτε προσπαθω να τους φωτισω στη γωνια το μετρο, το προτυπο, το οραμα, το διαφορετικο, το σημαντικο, το αληθινο, το ειλικρινες και το ουσιωδες. Το καταφερνω(;), αναρωτιεμαι. Θα δειξει. Παντως οχι απ τους πολλους αλλα απο μας τους ιδιους...
12 σχόλια:
καλημέρα
μείνε έτσι
δεν το κατάλαβες ότι
και το μπλόγκινγκ
έχει star system?
και σκέτο system δηλαδή...
ποια η διαφορά?
στο είπα πριν κάτι μήνες
και θα το ξαναπώ
είναι καιρός να βγάλεις και
το άλλο πόδι έξω απ'τον κύκλο...
αναφορικά με τα σχόλια που λες,
τι να τα κάνεις αν είναι υποκριτικά?
και δημόσιες σχέσεις...
καλύτερα ένα και από κάποιον που σε νοιάζεται.
σε φιλώ
να μη στεναχωριέσαι
για ό,τι δεν έχει αξία
Σε διαβεβαιω πως δεν στενοχωριεμαι καθολου για τα ασημαντα.
Κι ευτυχως η καρδια μου εχει κρατησει κρυφο αλλα υπαρκτο ενα διαμερισμα για τους "δικους της ανθρωπους". Κι αν εχω καθε φορα εστω και μια μονο ανταποκριση σε καθε γραφτο μου, αν ειναι να ναι σαν τη δικη σου Φαιδρα μου, ε ναι, τοτε θα ειμαι και ευτυχης και χαρουμενος.
Φιλια πολλα.
Μεγάλη κουβέντα είπες Φαίδρα: και το μπλόγκινγκ έχει σταρ σύστεμ! Πόσο δίκιο έχεις! Αρχίζουμε να γράφουμε απλά για να δημοσιεύσουμε τις απόψεις μας και καταλήγουμε στην αναζήτηση της αυτοπροβολής και του ανταγωνισμού!
Την καλησπέρα μου εξωαποτονκύκλε!:)
Καλό σου Σ /Κ!
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Καλησπέρα. Με βάλατε σε σκέψεις. Πολλά από αυτά που έχετε γράψει στο μπλογκ σας μ' έχουν βάλει σε σκέψεις αλλά όντας και εγώ μοναχικός άνθρωπος δεν μπήκα στη διαδικασία να σχολιάσω. Φοβήθηκα ίσως. Το τελευταίο καιρό όμως με απασχολεί και μένα αρκετά το θέμα που θέτετε. Ποια η αιτία της μοναχικότητάς μας; Μήπως ανασφάλειες και φόβους τα ντύνουμε απλά με μια κάπως ελκυστική και μυστηριώδης λέξη για να νιώθουμε καλύτερα; Μήπως φοβόμαστε ότι δεν θα καταφέρουμε να περιφρουρήσουμε την μοναδικότητά μας μέσα στη μάζα ή μας έχουν πείσει ότι κάπου πρέπει να ανήκουμε οπωσδήποτε, στη πλειοψηφία ή έστω σε κάποια μειοψηφία για να υπάρχουμε; Ποια τα όρια της μοναχικότητας από την μοναξιά; Δεν περιμένω να απαντήσετε φυσικά απλά αναρωτιέμαι αν και άλλοι έχουν τέτοιου τύπου απορίες ή εγώ έχω ξεφύγει εντελώς; Συγνώμη για το τόσο μεγάλο σχόλιο.
μπραβο φιλε
συγχαρητηρια
εισαι καταπληκτικος
Εντάξει. Μάζεψες σχόλια. Είσαι ευχαριστημένος ή θαθελες κι άλλα; και είσαι κι Εξω Απ τον Κύκλο. Τι να πούμε εμείς που είμαστε ακόμα μέσα.
Την καληνύχτα μου :-)
Οι καλύτερες παρέες στις ταβέρνες και στα παρεϊστικα τα μπαρ είναι με λίγους, όχι με πολλούς;
@ bafana:
Καλά το πάτε...
Επ,ειμαστε κ εμεις εδω!Λιγο αθορυθοι,λιγο αποστομωμενοι,αλλα εδω.
Και σκεφτόμουν τόσο καιρό πως τα σχόλια χάνονται. Κι ένιωθα κάπως άβολα να αφήσω, όποτε είχα, κάποια δική μου σκέψη. Και μετά, χαθήκατε εσείς. Κι ένιωθα κάπως άβολα, να έρθω να σας αναζητήσω.
Ευτυχώς που με βρήκατε. :)
Καλησπέρα.
Δημοσίευση σχολίου