14/3/15

Του όλου η ανάγκη.

Που πάει και κρύβεται το ευτυχισμένο τέλος όταν χάνεται;
Γιατί να χάνεται εντελώς, η ζωή δεν το πιστεύει.
Το 'χουν απαραίτητο να υπάρχει και η ευχή και η ελπίδα και τ' όνειρο.
Το μόνο σίγουρο.
Όμως, που να το ψάχνει ο ατυχώς ερωτευμένος;
Να το γυρεύει να το βρει σε δύσβατες ποιες ατραπούς;
Μήπως σ' ανωριμότητες ή στα τετελεσμένα;
Στην αυτοκριτική να είναι που εμφιλοχωρεί;
Σε στερεότυπα, παπούτσια λάθος φορεμένα;
Ή να λουφάζει αγαπά μέσ' σ' ενοχές κι απωθημένα;
Κρυφτό να παίζει με την απόγνωση του εραστή;
Ή κάπου εκεί ψυχομαχεί στου σκοταδιού το βάθος
που έχουν το εγώ και το μοιραίο και το πάθος;
Σενάρια που ακόμα απλά δεν έχουνε γραφτεί;
Κι αν έτσι,
το ρόλο τότε ποιος κρατά του πρωταγωνιστή;
Ποιος του κομπάρσου και ποιος του σκηνοθέτη;
Ουφ, πόσα μυστήρια και πόσα ερωτηματικά που κρύβει του όλου η ανάγκη..

Δεν υπάρχουν σχόλια: