Σαν πρόστυχη διαφήμιση

Θ' ανοίξω την τηλεόραση 

να ξεχαστώ

 ακόμα ανέτοιμος πως είμαι να σε χάσω 

να ξεχάσω

τουλάχιστον ώσπου να κοιμηθώ

Θα την αφήσω ανοιχτή 

να με ζαλίσει

 να με κοιμίσει

να μη θυμάμαι τις κραυγές 

να μην πονάνε οι πληγές

κι όσα έχω λαχταρίσει

Για πάντα η τηλεόραση 

θα γίνει σύμμαχος μου

και όταν έρθει ο καιρός μου 

θα αποβλακωθώ

τίποτα να μη νιώθω

Μαζί της 

θ' αγκαλιάζομαι τα βράδια

Μαζί της 

θα ονειρεύομαι μέσ' στα σκοτάδια

μην τρελαθώ

Κι αν επανέρχεσαι κρυφά

κι αν κάτι σε θυμίζει

σαν πρόστυχη διαφήμιση

αυτή θα σ' ευτελίζει

και άμεσα θα επανέρχεται 

σε πρόγραμμα π' αξίζει

Η τηλεόραση μου

θα γίνει η δύναμη μου 

κι η καλοπέραση μου

στη μοναξιά