Η πεταμενη πολυθρονα

Εδω και πολλες ημερες μια πολυθρονα υπηρχε παρατημενη στη γωνια πανω στο πεζοδρομιο. Κανεις δεν την επαιρνε, κανεις δεν ενοχλουνταν.

Κανα δυο αδεσποτα σκυλια εβλεπα το πρωι να ναι πανω της ανεβασμενα και να χουζουρευουν την ωρα που τη χτυπαγε ο ηλιος. Ηταν μια πολυθρονα παλια και βρωμικη και σε πολλα σημεια ηταν σκισμενη αλλα ηταν πολυχρωμη και εμπριμε. Το ενα της ποδι ηταν σπασμενο κι εγερνε απ τη μια, αλλα το βαρος των αδεσποτων ηταν ως φαινεται μικρο και δεν ενοχλουνταν. Καθε μερα το ιδιο σκηνικο εβλεπε κανεις σαν περναγε απο κεινη τη γωνια.
Λιγο πιο περα ητανε το σουβλατζιδικο του Βαγγελη. Προνομιουχα πολυθρονα το λοιπον. Σιγουρα καποιες στιγμες τ αδεσποτα θα τσιμπαγαν και κανα μεζεδακι απο διπλα. Φαι , ξαπλες και ηλιος. Τι αλλο να ζητησουν?

Χθες το πρωι ομως... ερημια.
Σαν περασα απο κει να παω για τσιγαρα κανεις δε χουζουριαζε στη ζεστη αγκαλια της. Κοιτωντας την αδεια πολυθρονα βγηκε ο γειτονας με τα κατεψυγμενα και με ρωτησε: "Καλημερα γειτονα, τι κοιτας? Την πολυθρονα?"
Οχι οχι του απαντησα. Μονο που εκει..
Φυγανε τα σκυλια, με διεκοψε πριν προλαβω να του εξηγησω!
"Καθε νυχτα ερχοτανε ο Σταματης, ξερεις, ο παλαβος κι εστεινε καβγα με τα βρωμοσκυλα ποιος θα την παρει. Μεγαλος σαματας. Και τι δε του'παμε του τρελαρα. Αστα ρε Σταματη , θα παθεις καμμια ζημια, αστα και μην τα αγριευεις, τιποτα αυτος. Ο τρελλαρας εκει, το βιολι του.
Τα παιρνε στις φωνες, γαυγιζαν αυτα , στο τελος τα βρισκανε ομως.
Τη νυχτα κοβαν βολτες τα σκυλια στη γειτονια, τη ξαπλαρε κι ο Σταματης καλος ξεδιαλεγμενος κι εκει την εβγαζε τη νυχτα. Με το πρωτο χαραμα, λες και ειχανε εγγλεζικο ραντεβου, σηκωνονταν κι εφευγε και τα σκυλια επαιρναν τη θεση του. Ειχαμε συνηθισει μ αυτη την κατασταση που λες και δε διναμε αλλη σημασια. Αυτα μεχρι ψες το βραδι..

Αργα θα τανε γυρω στις δυο παρα, ακουσαμε ειν η αληθεια κατι γαυγισματα, κατι φωνες, μια αναστατωση μεγαλη. Σε μια στιγμη ειπα στην κυρα να σηκωθω. Εριξα κατι πανω μου εβαλα τις παντοφλες που λες και σηκωθηκα. Τραβηξα την κουρτινα κι εριξα μια ματια εξω απ το παραθυρο, ομως δεν προσεξα τιποτα το ανησυχητικο. Η γειτονια κοιμοτανε βαθια, τα πατζουρια απεναντι ολα θεοκλειστα. Ο σαματας ξαφνικα ειχε σταματησει. Ε, ειπα και γω δεν παει στο διαολο, χανω και τον υπνο μου.. κι επεσα ξανα.

Το πρωι ξυπνησα κατα τις εννιαμιση που ταν και Κυριακη και δεν ειχα δουλεια και κατεβηκα κατω για τσιγαρα. Ο Βαγγελης ειχε ανοιξει απο νωρις και καθαριζε το μαγαζι. Πεντε εξι γειτονες ειχανε στησει πηγαδακι και μιλαγανε κανοντας κινησεις με τα χερια δειχνοντας κατα τη γωνια. Εριξα μια ματια προς τα κει, τιποτα. Μονο μια γειτονισσα ξεπλενε το δρομο..

Τι εγινε ρε παιδια τους ειπα και γυρισαν ολοι προς το μερος μου.
-Ρε Τασο, δεν πηρες τιποτα χαμπαρι, με ρωτησαν.
-Οχι, τι εγινε, τους ρωτησα κι εγω.
-Ο Σταματης, ο τρελαρας ντε, σκοτωθηκε με τα σκυλια το βραδυ. Τον πεθαναν στις δαγκωνιες. Λενε πως τον πηρανε χαραματα στο κρατικο αλλα μαλλον.. δεν τα καταφερε ο παλαβιαρης..
-Καλα πως γιατι, τους ρωτησα αλλα απαντηση δε μου δωσε κανεις, μοναχα σηκωσαν τους ωμους.. Ενας μονο ειπε "Κριμα ρε γαμωτο, δε προλαβε κανεις να βοηθησει.."
Το φουκαρα το Σταματη.., ειπαν τοτε ολοι μαζι χαμηλοφωνα.

Η γειτονισσα ξεπλενε ακομη τα αιματα στη γωνια.
Σε λιγο εφτασε ενα φορτηγακι του δημου και δυο αντρες φορτωσαν την πολυθρονα κι εφυγαν. Το πεζοδρομιο στη γωνια καθαρισε.
Μεσα σε λιγη ωρα τιποτα δε θυμιζε τι ειχε πριν λιγο συμβει. Σαν να μην ειχε συμβει τιποτα. Ολοι πηγαν στις δουλειες τους. Ο Βαγγελης συνεχιζε να καθαριζει το σουβλατζιδικο. Οι γειτονες εφυγαν, αλλοι στο καφενειο πιο περα, αλλοι στο προπατζιδικο της γειτονιας."

Ετσι μου τα περιεγραψε ο κυρΤασος τα νεα, μα σαν με προσεξε για λιγη ωρα αμιλητο με χαιρετησε και πηγε στη δουλεια του.

Εμεινα λιγο εκει, αναψα τσιγαρο και τραβηξα μια τζουρα βαθια. Γυρισα το βλεμμα μου ψηλα. Στα συννεφα κανεις, οπως παντα. Ημουνα σιγουρος. Ο ηλιος μονο δυνατος φωτιζε τον κοσμο. Ολα ζεστα, ομορφα και ησυχα. Λες και δεν ειχε συμβει τιποτα απολυτως το προηγουμενο βραδι. Ολα συνεχιζαν οπως πριν.
Χθες ηταν μια ομορφη μερα. Ομορφη και ησυχη. Κανεις τρελαρας δεν υπηρχε να την αναστατωσει. Το ιδιο και σημερα.
.