1969-2009 40 χρονια Hippies! (Μια αλλη νεολαια, μια αλλη εποχη)

Τα παιδιά των λουλουδιών, ή οι hippies όπως είναι πιο γνωστοί, δραστηριοποιήθηκαν, πήραν τη ζωή στα χέρια τους και δεν δείλιασαν μπροστά στο κατεστημένο, ούτε ντράπηκαν εξαιτίας της διαφορετικότητάς τους. Το San Francisco θα μπορούσε κάλλιστα να θεωρηθεί ως η γενέτειρα πόλη της λέξης «hippies».

Τα παιδιά των λουλουδιών (ονομάστηκαν και έτσι επειδή μοίραζαν λουλούδια στους περαστικούς κατά τη διάρκεια αντιπολεμικών διαδηλώσεων) δεν κατέγραψαν ποτέ την ιδεολογία τους και την κουλτούρα τους σε κανενός είδους κείμενο ή μανιφέστο.

Κατά τη διάρκεια της ταραχώδους δεκαετίας του 1960, οι hippies αναζητούσαν και απαιτούσαν την αλλαγή της τότε κοινωνίας.

Επιθυμούσαν να ζήσουν κοντά στη φύση, μακριά από τα γεμάτα τσιμέντο και άγχος αστικά κέντρα. Καταγγείλανε τον καταναλωτισμό, τον δυτικό τρόπο ζωής, τις αξίες του και τον πόλεμο στο Vietnam. Ήρθαν σε επαφή με κουλτούρες και πολιτισμούς της Ανατολής και κυρίως της Ινδίας. Eπηρεάστηκαν από την φιλοσοφία του Ινδουισμού που υποστηρίζει πως ο σκοπός της ζωής πρέπει να είναι η φώτιση και η τελείωση.

Οι νέοι της εποχής εκείνης αντιλήφθηκαν πως δεν τους ταίριαζε ο τρόπος ζωής που τους είχαν μάθει οι γονείς τους. Ένιωθαν εγκλωβισμένοι μέσα στα συμβατικά, ατσαλάκωτα, μουντά ρούχα που είχαν θεωρηθεί ως τα κατάλληλα για αυτούς και κυρίως για την κοινωνία όπου ζούσαν. Ασφυκτιούσαν μέσα στα μονότονα τσιμεντένια δίχως πνοή σπίτια τους.

Επιθυμούσαν μια μποέμικη ζωή, μακριά από τους θορύβους της πόλης και των εργοστασίων. Μια ζωή δίπλα στην φύση, όπου άνθρωποι και λουλούδια ζούνε αρμόνικα, ο ένας μέσα στον άλλο. Μια ζωή χωρίς το άγχος του 8ώρου και της άκρατης παραγωγικότητας που πρόσταζε ο καπιταλισμός.

Άρχισαν, λοιπόν, να αμφισβητούν την κοινωνία και τις αξίες της και να υποστηρίζουν πως ο άνθρωπος έχει δικαίωμα και στην τεμπελιά και στην αγάπη και στην ειρήνη και στην ελεύθερη επιλογή.

Οι hippies αποφασισμένοι να αλλάξουν την ζωή τους και ίσως όλο τον κόσμο, εγκαταλείπουν τα σπίτια τους και να ζουν νομαδικά με την συντροφιά των ομοϊδεατών τους. Βγάλανε τα συμβατικά κουστούμια τους και φόρεσαν jeans, παντελόνια καμπάνες, πολύχρωμα t-shirts που είχαν διακοσμήσει με λουλούδια, φυλαχτά και τεράστια δακτυλίδια, δημιουργώντας το ιδιαίτερο στυλ τους, το ονομαζόμενο ψυχεδελικό. Το ψυχεδελικό στυλ τόσο ισχυρό όσο και μισητό από τα άλλα στυλ ως το 1970 είχε κάνει τον κύκλο του και έχασε την απήχησή του όσο γρήγορα την κατέκτησε. Πολλοί νέοι αφήνουν τα γένια και τα μαλλιά τους να μακραίνουν ενώ τα μέλη της American Civil Rights Movements αφήνουν τα σγουρά και φουντωτά μαλλιά τους ατημέλητα επιθυμώντας, μιμούμενοι τους Αφρο-Αμερικάνους, να τους υποστηρίξουν.

Η μουσική δεν άργησε και αυτή να αλλάξει.

Τη θέση του Swing και των Blues την κέρδισε το Rock & Roll. Πλέον, οι νέοι χορεύουν υπό τους ήχους του Jimi Hendrix, της Janis Joplin, του Bob Dylan και συγκροτημάτων όπως οι Jefferson Airplane, οι Grateful Dead, οι Sly & The Family Stone κ.α.. "Τα παιδιά των λουλουδιών" γοητεύονται και από την παραδοσιακή ανατολίτικη μουσική και κυρίως την Ινδική. Τα συγκροτήματα της εποχής πειραματίζονται με τους ήχους της ηλεκτρικής κιθάρας και συνδυάζουν τις συναυλίες τους με ψυχεδελικά light shows. Οι στίχοι των τραγουδιών καταγγέλλουν τον μιλιταρισμό, τον καπιταλισμό. ενώ εξυψώνουν την αγάπη, την ειρήνη και την κατανόηση. Οι συναυλίες της δεκαετίας του 1960 χαρακτηρίζονται ως εμπειρίες ζωής.

Αξιομνημόνευτα γεγονότα- Θρυλικές συναυλίες:29 Απριλίου 1967: «The 14 Hour Technicolor Dream Show» με τους Pink Floyd, The Move, The Party Things και John’s Children, κατά τη διάρκεια του σόου απαγγέλθηκαν ποιήματα και προβλήθηκαν ταινίες. Το σόου πραγματοποιήθηκε στο London’s Alexandra Palace και συμμετείχαν περίπου 10 χιλιάδες άνθρωποι.Καλοκαίρι 1967: Στο Haight- Ashbury του San Francisco συγκεντρώθηκαν 75 χιλιάδες νέοι περίπου που πήραν μέρος «Στο καλοκαίρι της αγάπης» βιώνοντας την ελευθερία που αναζητούσαν. Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού έδωσαν συναυλίες οι Jimi Hendrix, Janis Joplin, Jefferson Airplane, και οι Grateful Dead.

15 έως 17 Αυγούστου 1969: Ίσως το πιο γνωστό μουσικό φεστιβάλ όλων των εποχών, το Woodstock Music Festival πραγματοποιήθηκε σε υπαίθριο χώρο στο Bethel της Νέας Υόρκης. To συναυλιακό αυτό γεγονός θεωρείται ακόμη και σήμερα ένα από τα σύμβολα του κινήματος των hippies. Σχεδόν μισό εκατομμύριο ανθρώπων παρακολούθησαν τα μουσικά ινδάλματα Richie Havens, Ravi Shankar, The Who, Crosby, Still and Nash, Janis Joplin, Jimi Hendrix κ.α.. Η χρήση ναρκωτικών ουσιών όπως μαριχουάνα και LSD ήταν άφθονη, όμως καμιά πράξη βίας δεν σημειώθηκε, αντιθέτως μάλιστα χαρακτηρίζεται ένα από τα πιο «ήρεμα/ειρηνικά» φεστιβάλ.Τα ναρκωτικά δεν ήταν ξένα στην καθημερινότητα των hippies. Η μαριχουάνα και το χασίς ήταν από τα πιο διάσημα ναρκωτικά. Τα ναρκωτικά ήταν ένα κομμάτι της ζωής τους αλλά κυρίως του πειραματισμού που τους χαρακτήριζε ως κίνημα. Παρόλο που δεν έκαναν όλοι οι hippies χρήση ναρκωτικών ουσιών, είναι ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα που τους καταλογίζουν πάντοτε.

Η καθημερινότητα των παιδιών των λουλουδιών δεν περιοριζόταν στο καθισιό, το σεξ, το παίξιμο της κιθάρας και την χρήση των ναρκωτικών.

Οι hippies από τον πρώτο κιόλας καιρό της εμφάνισής τους ασχολούνται με την κοινωνία και οτιδήποτε έχει σχέση με αυτήν. Η ακτιβιστική τους δράση είναι γνωστή, αλλά υποβαθμίζεται λόγω της προκατάληψης και της επικριτικής στάσης της καθωσπρέπει κοινωνίας.

Η ιδιότυπη επανάσταση των hippies εναντιωνόταν στον πόλεμο, τις πρακτικές του ρατσισμού και την απληστία της καπιταλιστικής κοινωνίας.

Οι επαναστατημένοι νέοι του 1960 τραγουδούσαν στίχους αγάπης, κρατούσαν αντιπολεμικά πανό, μοίραζαν φυλλάδια και έβαζαν λουλούδια στις κάνες των όπλων. Η Αμερική ξεκινά τον πόλεμο στο Βιετνάμ το 1961 και χάνει αντιμετωπίζοντας την κατακραυγή όλου του πλανήτη και τις διαδηλώσεις των hippies.

Ο Γκάντι υποστηρίζει με τα λόγια του τα παιδιά των λουλουδιών, τα μηνύματά του ξεσηκώνουν τους φοιτητές με αποτέλεσμα τις κινητοποιήσεις, διαδηλώσεις με φωτεινό σημείο τον Μάη του ’68. Ο hippies κερδίζουν σιγά σιγά την προσοχή της πολιτείας και των ΜΜΕ κλέβοντας πρώτα μερικά λεπτά δημοσιότητας και εν συνεχεία τις εντυπώσεις.

Το σύστημα χρησιμοποιεί επιλεκτικά κάποιους από τους hippies ως παραδείγματα προς μίμηση προσπαθώντας να φτάσει στην προβοκάτσια. Τα media καθιστούν μόδα την κουλτούρα των hippies με αποτέλεσμα, μέχρι το τέλος της δεκαετίας του 1960 να έχουν αφομοιωθεί από το σύστημα.

Παρόλα αυτά επηρέασαν τον τρόπο σκέψης τόσο της κοινωνίας όσο και των επιχειρήσεων, σε τέτοιο βαθμό ώστε να τους προβληματίσουν, να τους ωθήσουν να διαφοροποιήσουν την καπιταλιστική πολιτική και στρατηγική που διατηρούσαν στο παρελθόν και να επαναπροσδιορίσουν τις αξίες τους, δίνοντας περισσότερες ελευθερίες στην διανόηση.

Σύντομα, όμως, θα τους εξευτελίσουν χαρακτηρίζοντάς τους μέθυσους, σεξομανείς, ανήθικους, άπλυτους με λίγα λόγια μιάσματα της κοινωνίας, παραποιώντας την ιδεολογία τους, μεμφόμενοι τις επιθυμίες τους και την ελεύθερη βούλησή τους. Η πραγματικότητα μπορεί να πλησιάζει τις παραπάνω κατηγορίες, αλλά είναι γεγονός πως ο εξευτελισμός του παραπάνω κινήματος συνέφερε ιδιαίτερα το σύστημα της εποχής, αφού δεν προσφερόταν αλλά ήταν αντίθετο ως προς τα συμφέροντά του. Έχουν διατυπωθεί πολλές μομφές κατά των hippies, κάποιες είναι δικαιολογημένες ενώ άλλες όχι, καθώς έχουν υποπέσει πολλές φορές σε εσφαλμένα συμπεράσματα και μη αποδεκτές πρακτικές.Ο αμερικάνος ποιητής Allen Ginsberg εμπνεύστηκε το 1965 την φράση «Flower Power» σε μια διαδήλωση εναντίον του πολέμου στο Βιετνάμ, αποδεικνύοντας για ακόμη μια φορά την ισχυρή επίδραση του κινήματος των hippies. Τα ψυχεδελικά τραγούδια ακούγονται μέχρι σήμερα το ίδιο δροσερά και ελπιδοφόρα.

Η δύναμη των λουλουδιών δεν ατόνησε ποτέ. Οι σημερινοι σιωπηλοι , απολιτικοι, "αναρχικοι", χουλιγκανς, ταραξιες ή οπως αλλιως κι αν τους χαρακτηριζει (συκοφαντει) το συστημα εμπνεονται συνειδητα-ασυνειδητα απο τετοια παρελθοντα και αργα η γρηγορα θα αποτελουν την επομενη πρωτοπορια των λαων.
Οι hippies δεν θα σταματήσουν ποτέ να υπάρχουν και να κινητοποιούνται.
.