Ελενη

Κεντρο Αθηνας. Καποιο βραδυ .
Η κοπελα με βαθια κι αργοσυρτη φωνη, ζηταει στο περιπτερο ενα μιλκο και δυο σοκοφρετες.
-Ποσο κανουν?
-Δυο και εικοσι, της απανταει η ηλικιωμενη περιπτερου.
Παει να πληρωσει με μονολεπτα, διλεπτα και πενταλεπτα. Η περιπτερου αγανακτισμενη την αποπαιρνει.
-Τι' ναι αυτα κοριτσι μου, της λεει κοιτωντας την αγρια αλλα και μ απορια.
-Γιατι λεφτα δεν ειναι κι αυτα?, της λεει η κοπελα.
-Μα που να τα μετρησω στην ηλικια μου.
-Αμα δε μπορεις φερτα να τα μετρησω εγω, της γυριζει.
- Ασε, παρτα , δε θελω χρηματα, της λεει η περιπτερου κουνωντας το κεφαλι της πιθανως απο λυπηση για ...οτι εβλεπαν τα ματια της.
Τοτε ξαφνικα, εκεινη ξεσπαει σ' ενα παραπονο σα μικρου παιδιου και βουλιαζοντας σε λυγμους αρχιζει να παραμιλα παραξενα λογια.
- Γιατι δε θες λεφτα ρε?, τι ειμαι εγω , ε , τι ειμαι εγω? .Θελω να πληρωσω! Μ' ακους , θελω να πληρωσω, της φωναζει και σωριαζεται στο πεζοδρομιο.
Η περιπτερου ταραζεται, σαν να βουρκωσε μαλιστα και βγαινει εξω να δει τι συμβαινει και να της δωσει πισω τα χρηματα. Τα ματια της μικρης την ειχαν αναστατωσει. Το βλεμμα της. Ναι ναι .Το βλεμμα της. Αυτο την ειχε αναστατωσει. Μα ειχε καταλαβει. Η κοπελια δεν ητανε καλα. Τι λεφτα να της παρω σου λεει στην κατασταση της. Την ενοιωθε καλα η περιπτερου. Ειχε χασει το εγγονι της απ' τα ναρκωτικα περυσι τον Σεπτεμβρη στις 22 και ηξερε απο πρωτο χερι τι παει να πει δηλητηριο.
Μα σαν να μην ηταν μονο αυτο...
Κλαιγοντας κι αυτη τωρα προσπαθει να την συνεφερει. Ελα καλη μου παρτο και φυγε , παρτο σου λεω." Παρατα με μωρη!" της ουρλιαζει η μικρη." Ασε με σου λεω μαλακω. Ασε μεεεεεε! Σακηηηηηη!"
Περαστικοι μαζευονται . Καποιοι σταματουν επιτοπου και σχηματιζοντας γυρω τους εναν κυκλο, κολλανε πανω τους σαν μελιγκρα στα φυλλα των φυτων.
Αλλοι πισω τους φωναζουν. "Φωναχτε την αστυνομια" ο ενας. "Ανοιχτε ρε παιδια!" ο αλλος. "Την ξερω την κοπελα, δεν ειναι καλα", ο τριτος.
Η περιπτερου προσπαθει να δωσει εξηγησεις στους δημοσιους δικαστες. Αναγκαζεται και φωναζει κι αυτη. Μα μεσα στο χαμο που ν' ακουστει...
Η κοπελα ουρλιαζει "παρατα με , Σακη μου, το μιλκο, παρατα με σου ειπα, οχι ετσι, φερτο πισω, εσυ φταις, θελω να πληρωσω..." και αλλα τετοια. Η περιπτερου νοιωθει να της ανεβαινει η πιεση στο κεφαλι μα δεν προλαβαινει να κανει το παραμικρο. Λιποθυμα και πεφτει πανω στην κοπελα. Την ειχε μολις αναγνωρισει...
Αυτη λες και την πλακωσε κανενας λεπρος ουρλιαζει, "Ααααα, φυγε απο πανω μου σου ειπα. Βοηθεια! Σακηηηηη!" Σπρωχνοντας την, την κατεβαζει απ' το κορμι της και την σπρωχνει διπλα της.
Οι "μελιγκρες" τα 'χουν χασει εντελως. Μα οσο τα χανουν με την απροσμενη εξελιξη, τοσο αχορταγα ρουφανε απ' το ζουμι της. Καποιος ακουγεται "μα δεν υπαρχει λοιπον αστυνομια στο κεντρο της Αθηνας?"
Ξαφνου, εμφανιζονται δυο μηχανες με φαρους αναμμενους. "Καντε ολοι στην ακρη", φωναζουν. "Ειναι πρεζου, ειναι πρεζου!" τους φωναζουν καποιοι.
Ελεγχουν την ηλικιωμενη γυναικα πιανοντας τον καρπο και το λαιμο της. "Οχι αυτη η αλλη!" τους ξαναφωναζουν. "Σκαστε ρε ηλιθιοι" τους απαντουν τα οργανα, το καταλαβαμε. Κοιτιουνται μεταξυ τους. Κοιτουν αμεσως την κοπελα. Καποιος φωναζει "αυτη το εκανε, αυτη". Κι αλλοι συνηγορουν αμεσως."Αυτη αυτη!" Το οργανο αστραπιαια της περνα χειροπεδες. "Το μιλκο μου ρε μαλακα" ουρλιαζει αυτη."Το μιλκο, τα λεφτα, Σακηηηη! Θελω να πληρωσω, ακουτε ρε καθικια , να πληρωσω!..."
Το ασθενοφορο που εφτασε μετα απο λιγο διαπιστωσε το μοιραιο. Ολα ειχαν τελειωσει.
Λιγη ωρα αργοτερα δεν υπηρχε κανεις στο σημειο. Ειχαν φυγει ολοι στις δουλειες τους.
Η περιπτερου στο νεο της "σπιτι" κι η κοπελα στο δικο της γνωριμο "εξοχικο". Μονο που τωρα, θα εμενε μαλλον μονιμα εκει μεχρι να... πληρωσει!
Κανενας Σακης δεν εμφανιστηκε ποτε, ουτε κατα τη διαρκεια του συμβαντος, ουτε ποτε αργοτερα στη φυλακη.
Η Ελενη (ετσι ηταν τ΄ονομα της κοπελας) ηταν καποια εποχη φιλεναδα του εγγονου της περιπτερους. Η καημενη η περιπτερου την ειχε αναγνωρισει. Ηξερε πως κι αυτη απο παλια ειχε το προβλημα του εγγονου της και πως αυτος ηταν παντα πολυ ερωτευμενος μαζι της.
Η Ελενη εμεινε εναμιση χρονο αδικα προφυλακισμενη. Επειτα αθωωθηκε και βγηκε.
Ειχε πληρωσει...για ολα.
Οταν εμαθε ποια ηταν η περιπτερου συγκλονισμενη αποφασισε ν' αλλαξει ζωη. Μετα απο δυο χρονια ειχε αποτοξινωθει κι ειχε κανει και οικογενεια. Στο κοριτσακι της μαλιστα εδωσε το ονομα της περιπτερους. Αγαπη!