Δωρεαν παιδεια, δημοσια και ιδιωτικα σχολεια αγκαλια, ολα για το καλο των παιδιων μας!

Μενω στην Νικαια. Ο γιος μου τελειωνει φετος το δημοτικο.
Σκεφτομουνα λοιπον με την ευκαιρια, για το μελλον του και την απο δω και μπρος καθημερινοτητα του.
Στις οκτω το πρωι εως τις δυο σχολειο. Επιστροφη στο σπιτι, φαγητο και ισως μιση ωρα ξεκουραση. Διαβασμα μια ωρα, επειτα μπασκετ τρισιμιση με πεντε, επιστροφη στο σπιτι πεντε και μιση. Στις εξι, εως τις οκτω αγγλικα η γερμανικα ενναλαξ, οκτω και κατι σπιτι. Διαβασμα για την επομενη ημερα, ποσο δυο, τρεις ωρες? Πηγε κιολας δεκα - εντεκα το βραδι. Υπνος ποσο? Παιχνιδι ποτε? Ξεκουραση ποση και ποτε? Μιλαμε για προγραμμα παιδιου δωδεκα ετων...την τρελλα μου. Κι οταν αργοτερα θα χει και φροντιστηρια να τρεχει τι θα γινει?
Και το θεατρο, το σινεμα, το πιανο, το σκακι, οι εκδρομες στο βουνο, η περιβαντολογικη του παιδεια, τα μουσεια, οι εκθεσεις, οι βολτες στις πλατειες, το παιχνιδι στη γειτονια κι ολα εκεινα που ηθελα να ζησει, να βιωσει, να δοκιμασει στην ηλικια του πως θα γινουν?
Τι γινεται ρε παιδια?
Α ναι βρε, εχει τα Σαββατοκυριακα! Αλλα, Σαββατο πρωι που θα ευχαριστηθει υπνο θα ξυπνησει γυρω στις εντεκα. Θα φαει πρωινο και θα χαζολογησει στην tv η στο internet για λιγο. Το μεσημερι θα φαμε και κατα τις τρεις θα ξεκινησει τα μαθηματα για την Δευτερα. Κατα τις εξι θα βγει να βρει τους φιλους του ως τις οκτω μιση περιπου. Το βραδι θα φαμε, θα δει καμμια ταινια η θα παιξει λιγο με την αδερφη του και θα παει για υπνο. Την Κυριακη θα παμε στον αγωνα που εχει με την ομαδα του να παιξει και κατα τις δυο, θα γυρισουμε στο σπιτι. Θα φαμε, θα διαβασει δυο τρεις ωρες ακομη και το απογευμα ισως παμε μεχρι τους κουμπαρους η τη γιαγια.
Αποτελεσμα. Καποια μερα θα μπα'ι'λντησει. θα κουραστει, θα επαναστατησει, θα μειωθει η αποδοση του στο σχολειο, θα κανει κοπανες, θα , θα.
Εγω απ την αλλη θα τον πριζω ως καλος πατερας, θα τον απειλω και καμμια φορα, θα τα παιρνω στο κρανιο, θα σιχτηριζω τα λεφτα που πληρωνω για την δημοσια δωρεαν παιδεια του, θα τα βαζω με το δασκαλο που το αδικησε το παιδι, με τις γιαγιαδες που το κακομαθαιναν μια ζωη, με την μικρη αδερφη του, που κανει συνεχεια φασαρια και δεν τον αφηνει να συγκεντρωθει να διαβασει, με την μανα του που δεν το εβαλε απο μικρο σε ταξη, με τον εαυτο μου που δε βρηκα ποτε τον σωστο τροπο να του εξηγησω τις θυσιες που πρεπει να κανει για να σπουδασει. Ολοι θα μου φταινε που ισως δεν περασει αργοτερα στο πανεπιστημιο το παιδι και... "τι θ απογινει"?

Ακου τωρα βλακειες που σκεφτομουνα ο ανθρωπος. Κι αυριο πρεπει να παω να δω το γυμνασιο που ανηκει. Να δω πως ειναι το κτιριο, ποιο ειναι το επιπεδο καθηγητων και μαθητων (θα ναι γεματο ξενους κι αυτο αραγες) ?. Εχει προαυλιο χωρο, εργαστηρια, υπολογιστες, γυμναστηριο? Μηπως μαθω και αν συμβαινουν και τιποτα αλλα "περιεργα" στο συγκεκριμμενο σχολειο που πρεπει να γνωριζω?
Αν ειναι ετσι, να κοιταξω μηπως με καμμια λαμογια, μπορεσω να το στειλω το παιδι σε κανενα καλυτερο αν υπαρχει αλλου? Εκεινα τα πειραματικα ,τα πρωην προτυπα ντε, τι γινανε αραγες ? Τι κανουν? Η μηπως τ αλλα τα αθλητικα σχολεια?
Αστο καλο μου φαινεται πως εχω λαλησει. Το υπουργειο τα κοιτα και τα φροντιζει ολα αυτα θα μου πεις. Τι στο καλο, δε λειτουργει το κρατος? Ετσι θα μας αφησει ?
Στην τελικη σου λεει κι αν κατι παρ ελπιδα παει στραβα, σου δινουμε τη δυνατοτητα να παρεις ωραιοτατα ενα δανειο απο τις εξυπηρετικες τραπεζες του τοπου μας, να το πας σ ενα ιδιωτικο σχολειο το παιδι , εκει οπου ολα ειναι αψογα και να ησυχασεις βρε αδερφε!
Και για αποπληρωμη μην φοβασαι μεχρι και 30 χρονια θα σου κανουμε τις δοσεις, αμ πως!
Κατι οπωσδηποτε θα γινει. Μια φορα το παιδι θα σπουδασει!
Αντε μωρε και γω ανησυχησα. Στην Ελλαδα ζω οχι στην ...Ουγκαντα! Ε ?