23/2/08

Junkie III

Φερε μου την κιθαρα μου εκεινη τη σπασμενη
κι αν εχει μεινει μια χορδη καθολου μη σε μελλει
τον ομορφοτερο σκοπο μπορω εγω να σου πλεξω
Και σηκω εσυ αγαπη μου και κανε πως χορευεις
να σε κοιτω να χαιρομαι τωρα καθως θα φευγω
Χορευε εσυ και τιναζε στα υψη τα μαλια σου
και καθε τοσο στελνε μου τα πιο καυτα φιλια σου
Και θελω ακομα να γελας μωρο μου οπως τοτε
τοτε παλια στα φραγματα ,θυμασαι στην πρεσβεια;
Κι εγω θα παιζω, σ'αγαπω και θα στο ψιθυριζω
σε καθε νοτα και σκοπο, εσενα θα σκορπιζω
Παρε στροφες αγαπη μου και κερνα την καρδια μου
κι οταν νυσταξω εγω, θα κοιμηθω, μα ελα εσυ κοντα μου
ξαπλωσε διπλα μου απαλα και φιλα με στο στομα
γιατι να ξερεις θα μαι εκει κι ας κλαις πως θα χω φυγει
αφου μαζι με το φιλι θα κλεψω απ την πνοη σου
κι αυτη ολο διπλα σου θα ζει και θα σε περιβαλλει
και θα ναι η νεα μου η ζωη, πνοη απ την πνοη σου.

7 σχόλια:

Φαίδρα Φις είπε...

μεγάλος οιστρηλάτης...
τώρα αυτός ο καταιγισμός ποίησης προήλθε από το μικροβιάκι της ζήλιας που έγραψες στο blog μου?
μη μου πεις ότι τα εμπνεύστηκες εν μία νυκτί?

Στρατος "exoaptonkyklo" Ραπτοπουλος είπε...

Οντως εν μια νυκτι.Παλιοτερα ομως.Απλως τα'χα χρωστουμενα για ενα φιλαρακι που ειχε περασει τετοια ζορια στο παρελθον.
Η ζηλεια παντως ζηλεια.

Φαίδρα Φις είπε...

ακόμα επιμένεις?
φθοροποιό συναίσθημα...
δηλαδή πότε περίπου τα έγραψες,εννοώ και με ενδιαφέρει-αν θες να μου πεις- και η ηλικία κατά την οποία επιδόθηκες...

Στρατος "exoaptonkyklo" Ραπτοπουλος είπε...

Προ δυο ετων.πριν ακομα σκεφτω να δημιουργησω αυτο το blog.
Το συναισθημα δεν ειναι σε διαβεβαιω καθολου φθοροποιο.Ισα ισα δημιουργικο ειναι.
Και τα λογια αυτα ασημαντα μου φαινοντε και ελαχιστης αξιας.Για τους αλλους βεβαια.Για μενα βεβαια οχι.Ως εκ τουτου να πω εδω , πως δε γραφω ως αντιδραση σ οτι διαβαζω αποκλειστικα, αλλα οπως νιωθω και αισθανομαι γραφω.Εσυ?

Φαίδρα Φις είπε...

εγώ,τι?

Στρατος "exoaptonkyklo" Ραπτοπουλος είπε...

Εγραφες απο παλια ή μονο με αφορμη το blobbing;Τι σε ωθει να γραφεις?
Ποια ειναι η κινητηριος σου δυναμη?
Μηπως σχετιζεται το επαγγελμα σου ή οι σπουδες,ή γραφεις βιωματικα ας πουμε?

Φαίδρα Φις είπε...

ποπο,ερωτήματα!
θα χρειαστώ πολύ καιρό για να σου απαντήσω σε όλα...
θα αρκεστείς,αγαπημένε μου φίλε,στον επιγραμματικό χαρακτήρα των αποκρίσεων...
1.δεν γράφω με αφορμή ούτε με πρόσχημα το blogging, προβάλλω τον εαυτό μου,ούτε για αστείο δε θα μπορούσε να συμβεί.Η ποίηση δεν εξυπηρετεί καμία οίηση πόσο περισσότερο δεν είναι προς κατανάλωση...
2.η μερική "δυσκαμψία" μου να εκφράζομαι προφορικά,στον γραπτό λόγο εκτιμώ πως είμαι πιο ευέλικτη.
3.από το τίποτα,το μηδέν μέχρι τα πάντα.
4.πώς θα μπορούσα να γράψω διαφορετικά αν δεν ίσχυαν,συγκρούονταν,συνδυάζονταν,πολεμούσαν συχνά η μία την άλλη,οι εκδοχές που ανέφερες?
επειδή νιώθω όμως συνεντευξιαζόμενη, και αποφέυγω φύσει και θέσει τις συνεντεύξεις,όπως ο διάβολος το λιβάνι,θα με συγχωρήσεις για το περιορισμένο των απαντήσεων...,κάνε μου αυτή τη χάρη.
ευχαριστώ.
υ.γ. σού'χω κι εγώ μια απορία χθεσινή στο δικό μου blog.