Σημερα ηθελα ν αργησω στη δουλεια.

Σημερα ηθελα ν αργησω στη δουλεια.
Ξυπνησα το πρωι κατα τις εντεκα. Σηκωθηκα εφτιαξα το καφεδακι μου και ξαπλωσα στον καναπε στο σαλονι. Εβαλα τη Μενεγακη να δω ή οτι αλλη ελαφραδα ειχε. Καπνισα τεσσερα-πεντε τσιγαρα αργα απολαυστικα κι εφαγα μια φετα με βουτυρο και μελι. Η κουρτινα ηταν μισανοιχτη κι απεξω φαινοταν μια καταπληκτικη μερα. Ο ηλιος ελαμπε κι ας εκανε λιγο κρυο.
Στις τρεις το μεσημερι πιανω δουλεια μα με τι ορεξη να πας μια τετοια μερα?
Χωρις ισως να το θελω εβγαλα απ το χερι μου το ρολωι και το αφησα στο τραπεζι. Ηπια αλλη μια τζουρα καφε και εκλεισα τα ματια. Στριφογυρισα το υγρο μεσα στο στομα μου κι αφου ενιωσα τη γευση του παντου καταπια. Δεν θα κανω τιποτα σημερα σκεφτηκα. Δεν ξερω γιατι, ετσι απλα , δεν θελω ν ασχοληθω με τιποτα. Εμεινα ετσι να χαζευω ποτε την τηλεοραση ποτε το παραθυρο, ποτε με τα ματια ανοιχτα, ποτε κλειστα.
Καποια στιγμη σηκωθηκα, πηγα εκανα ενα γρηγορο μπανιο. Εβαλα απ την αγαπημενη μου κολωνια, μ αρεσε. Βγηκα κοιταξα για λιγο τα λουλουδια στο μπαλκονι μα κρυωσα και ξαναμπηκα μεσα. Εκανα αλλο ενα τσιγαρο. Σκεφτομουνα χωρις να σκεφτομαι. Δεν ξερω τι. Μονο πως ηθελα ν αργησω στη δουλεια ηξερα. Καποια στιγμη ηρθαν τα παιδια .
-Γεια σου μπαμπα
-Γεια σου μωρο μου
-Γεια σου πατερουλη
-Γεια σου αγαπη μου
-Τι εχουμε για φαγητο?
-Φατε οτι βρειτε στο ψυγειο...
-Μπαμπα εχεις κατι?...
Εκει εμεινε ο διαλογος στη μεση. Αυτα πηγαν να κανουν τα δικα τους κι εγω τα δικα μου.
-Παιδια θα παω σημερα πιο νωρις στη δουλεια, τους ειπα. Εσεις να στε φρονιμοι κι η μαμα δεν θ αργησει να γυρισει.
-Οκ, μου απαντησαν κι εγω ντυθηκα οπως οπως κι εφυγα σκεφτικος.
Λιγη ωρα μετα εφτασα κεντρο Αθηνας, κοντα στη δουλεια. Παρκαρα το παπι καπου προχειρα και πηρα τους δρομους.Τριγυρνουσα στους δρομους χαζευοντας τους περαστικους . Κοιταγα τις βιτρινες των μαγαζιων.Τα περισσοτερα ειχαν ενα-δυο πελατες μεσα.
Σταματησα σ ενα βιβλιοπωλειο απ αυτα τα μεγαλα και χαζεψα ενα ογκωδες βιβλιο για "διακοπες στα εξωτικοτερα μερη του πλανητη".
Εφερα στο νου μεσα σε δυο λεπτα το ταξιδι του μελιτος στο Μπαλι που ειχα καταφερει να κανω 15 χρονια πισω, και μερικες στιγμες απο παλιες εκδρομες στη Χιλιαδου στην Ευβοια και στη Χαλκιδικη. Αν καποιος δεν επεφτε ατσαλα επανω μου ισως ακομα να μουν εκει να ονειρευομαι και να αναπολω...
Λιγο πιο κατω πηρα ενα φραπε σε πλαστικο και συνεχισα. Σημερα θελω ν αργησω στη δουλεια σκεφτομουνα ολη την ωρα. Ολη την ωρα ωσπου καταλαβα πως τελικα ειχα φτασει.
Μπηκα μεσα. Χαιρετησα μηχανικα καναδυο συναδελφους και μπηκα στο γραφειο. Ολοι με κοιταξαν καπως.
Τι εγινε ρε φιλε, εχεις κατι? μου ειπαν με μια φωνη.
Οχι, απαντησα ξερα και ακεφα. Ενιωσα να εξακολουθουν να με κοιτουν περιεργα. Τοσα χρονια σου λεει ο τυπος δεν ηταν ετσι ποτε. Αρα κατι εχει γινει. Τι ομως?
Χωρις να με ρωτησουν τους ειπα ξαφνικα μα εντελως ηρεμα: Σημερα ηθελα ν αργησω στη δουλεια. Σαν να τους ειχα μαλωσει για το μεγαλυτερο παραπτωμα, επιασαν τα ποντικια τους και συνεχισαν το χαβα τους... Ο προισταμενος ελλειπε. Η ωρα ηταν τρεις παρα εικοσι...