2/12/07

κατα Καζαντζακη ευαγγελιον

[...] πήγες σ' ένα ξακουσμένο ασκητή, που ασκήτευε στην κορφή ενός δέντρου: «Δώσ' μου συμβουλή, πάτερ άγιε!» του φώναξες. Κι αυτός, από την κορφή του δέντρου, σου αποκρίθηκε: «Φτάσε όπου μπορείς! -Δώσ΄ μου ακόμα κι άλλη συμβουλή, πάτερ άγιε!» του ξαναφώναξες. -Φτάσε όπου δεν μπορείς!» σου αποκρίθηκε.
(Νίκου Καζαντζάκη, «Ο φτωχούλης του Θεού»)

2 σχόλια:

Μαύρος Γάτος είπε...

...Στους δρόμους, τις νύχτες του χειμώνα, χωρίς καταφύγιο, χωρίς ρούχα, χωρίς ψωμί, μια φωνή αγκάλιαζε την παγωμένη μου καρδιά: «Αδυναμία ή σθένος: ορίστε λοιπόν, σθένος. Δεν ξέρεις ούτε πού πηγαίνεις ούτε γιατί πηγαίνεις, μπες παντού, απάντησε σε όλα. Δεν θα σε σκοτώσει κανένας περισσότερο απ’ ότι αν ήσουν ένα πτώμα.» Το πρωί το βλέμμα μου ήταν τόσο χαμένο και η συγκρότησή μου τόσο νεκρή, ώστε αυτοί που συνάντησα ίσως δε μ' είδαν καν...

Arthur Rimbaud
Μετάφραση: Μαύρος Γάτος

Γράφεις όμορφα.
Σ;)

Μαύρος Γάτος είπε...

"Μια εποχή στην Κόλαση"