Η αγαπη ειναι απουσια...

Η ωρα ειναι περασμενη,ενα Σαββατοκυριακο που υποσχοταν πολλα τελειωσε οπως ολα τ αλλα και μετα απο πολυ δυσκολια αποφασισα να σου γραψω.Οι βραδυνες ωρες ειναι οι αγαπημενες μου, οι δικες μου, που μπορω και επικοινωνω με τον εαυτο μου.

Ισως γι αυτο εσκισα το προηγουμενο γραμμα που ειχα γραψει για σενα.Ηταν ενα ραφινατο , καλογραμμενο γραμμα,μακρυα ομως απο μενα.Ισως γι αυτο διαλεξα αυτη την ωρα να σου γραψω.Ισως γι αυτο τρεμω μπροστα στα συναισθηματα και τα λογια που ξεπηδουν απο μεσα μου.Τα εκρυβα με πολυ τεχνη και δεν ηθελα να το παραδεχτω.

Απ τη μερα που εφυγα απο το νησι δεν εχω καταφερει να ηρεμησω.

Εχω παψει ν αντιλαμβανομαι τι ακριβως γινεται γυρω μου και που τρεχει η σκεψη μου.Σκεφτομαι τι κανεις, πως περνας, αν θα τηλεφωνησεις, που πηγαινεις τα βραδια, ποιες μουσικες ακους...

Φαινονται γελοια αλλα ετσι ειναι.

Και μετα ηρθε το γραμμα σου.

Με αιφνιδιασε γιατι μεσα απ αυτο το ξαφνικο σου ανοιγμα και λεγοντας μου τετοια πραγματα, συνειδητοποιησα τι σημαινεις για μενα.

Μου λειπεις αφανταστα, θελω να σου πω τοσα πραγματα κι ομως θα χασουν την αξια και τη σημασια που εχουν για μενα αν γραφτουν η αν στα πω στο τηλεφωνο.

Εχω την αναγκη να με κρατησεις στην αγκαλια σου και να με σφιξεις ,οπως εκεινη τη φορα που μου κοπηκε η ανασα.

Θελω να ξαναπιουμε καφε μαζι και να καπνισω, να ξαναφανω "αντρας" ...

Θελω να μου ξαναψυθυρισεις sha la la... θελω...θελω...

Δεν ξεχναω τιποτα ,δεν μπορω να ξεχασω τιποτα.Αντιθετως ονειρευομαι.

Ονειρευομαι οτι ειμαστε μαζι εδω,εκει,παντου,οπουδηποτε . Ομως μαζι.

Δεν ξερω αν αυτο που νιωθω ειναι αγαπη αλλα υπαρχει κατι πιο δυνατο για να με εκφρασει;

Ορισμενες φορες σε σκεφτομαι και ποναω, αλλες παλι νιωθω ασυγκρατητα και μπερδεμενα συναισθηματα να με πλημμυριζουν,αλλες ,τα παντα ξεκαθαριζουν και νιωθω ηρεμη και σιγουρη και μονο με τη σκεψη σου.

Αληθεια ποσο συχνα με σκεφτεσαι; Εγω οτιδηποτε κανω σε κουβαλω μαζι μου.

Πρωτη φορα μου συμβαινει .

Οταν καθησα να σου γραψω προσπαθησα να πλησιασω λιγο το γραμμα σου ,αλλα απ οτι βλεπω (οπως παντα συμβαινει με μενα) εγραφα αυτοματα οτι σκεφτομουν χωρις σειρα. Να ξερεις οτι παντα ετσι θα ειμαι .

Το γραμμα σου το διαβαζω καθε μερα. Το εχω μαθει απ εξω.

Τελικα νομιζω οτι το " σ αγαπω " δεν με φτανει.

Σταματω εδω γιατι δε ξερω τι αλλο θα σου γραψω, γεγονος που με φοβιζει.

Σε σκεφτομαι συνεχεια .

Η αγαπη ειναι απουσια

Μετα απο τοσα σφιχταγκαλιασματα στο βλεμμα

απο τοσα τυχαια αγγιγματα που εκαναν την καρδια σου να σφιγγεται απο πονο, απο τοσες συζητησεις που δεν εγιναν ποτε παρα μονο στα πιο παιδικα , ερωτικα ονειρα μας

απο τοσους χωρισμους που τους προλαβαινε και τους αποσυνθεται η αυγη ,

πως αυτο που θα γεννηθει θα ειναι μονο αγαπη;