Το μήνυμα κι ένα φιλί

Φουστάνι η νύχτα φόρεσε μωβί

πήρε ταξί τον πόθο μου και χάθηκε

σε γαλαξίες μακρινούς έψαχνε μάταια να σε βρει

και σε καμπύλα σύμπαντα ξένα να σε ανταμώσει

ένα δικό μου μήνυμα κρατούσε να σου δώσει

κι ένα φιλί.

Κουράστηκε όμως ο καημός από τα τόσα πίσω μπρος

και στο ταξί του αρχηγός το αποφάσισε

"Ελπίδα δεν υπάρχει πια, να βρούμε την ομορφονιά, κυρά μου νύχτα"

Κι εκείνη δάκρυσε..

Που να το δώσει το φιλί, το μήνυμα που να το πει, ποιος να το πάρει

Ο ήλιος! Ο ήλιος δεν με έχει δει με το φουστάνι το μωβί, ξάφνου λογίστηκε,

αυτός θα ξέρει

κι απλά χωρίς να μου το πει στην αγκαλιά του τη χρυσή

πήγε και κρύφτηκε