Ο κατηγορουμενος σηκωθηκε ορθιος.
Λιγο πριν ο εισαγγελεας ηταν καταπελτης . Ισοβια δεσμα στη φυλακη του Αθηνισταν . Καταδικη να ζησει μια ζωη στην κακομοιρια . Κανενα ελαφρυντικο σε μια στημμενη δικη-παρωδια . Εισαγγελικη αρχη πιονι του καθεστωτος . Εδρα με ανωθεν εντολες.
Κατασκευασμενοι μαρτυρες φαντασματα , στημμενοι ενορκοι υποχειρια της χουντας .Αστυνομια , μυστικες υπηρεσιες , παρακρατος , ολα σαν μια καλοκουρδισμενη μηχανη ταγμενοι στο καθηκον της δημιουργιας εχθρων και προδοτων του καθεστωτος και αποφασισμενοι για το τελικο χτυπημα . Ισοβια παραμονη στο Αθηνισταν .
Αυτα λιγο πριν.
Τωρα ειχε ερθει η σειρα του να μιλησει . Ηταν αποφασισμενος να τους τα πει ολα . Να τους εξηγησει για το σχεδιο , για την πλεκτανη , για την παρωδια , για το δικιο του , για την αθωωτητα του . Να το φωναξει μ ολη τη δυναμη της φωνης και της ψυχης του . Ειμαι αθωος!
Ναι , παραιτηθηκα απ τη δουλεια που δε γουσταρα , και πουλησα και ξεχρεωσα το σπιτι που πληρωνα στην bakabank για χρονια , χαρισα και την τηλεοραση σε καποιο μου γειτονα κι εδωσα και το κινητο μου σε μια πιτσιρικα. Εκοψα στο τελος κι ολες μου τις πιστωτικες , αφησα κι ενα χρεος στον χασαπη ειναι αληθεια κι εφυγα για το νησι . Ομως οχι , δεν ειχα τιποτα περιεργο στο νου . Δεν εκανα τιποτα . Ειμαι αθωος . Ειμαι αθωος. Ετσι θα τα λεγε ακριβως.
Σηκωσε το κεφαλι του αργα . Τους κοιταξε στα ματια , πηρε μια βαθια αναπνοη και προσπαθησε να ξεκινησει . Μα η αναπνοη ηταν μεγαλη , σαν ανεμος που εφερε τη φουσκοθαλασια . Προσπαθησε να βηξει μπας και περασει πανω απ την ξερα μα τιποτα . Ενας ανεμος τυφωνας βυθισε τα λογια του και τα πνιξε στο βυθο της αγανακτησης του . Σε μια απελπισμενη προσπαθεια να επανελθει μεγαλωσε το στηθος του τοσο που δεν πηγαινε αλλο . Το κυμμα χοροπηδησε ανεβηκε ψηλα , εφτασε στα κουρασμενα του ματια . Κι αυτα βουρκωσαν πικρα , φτηνια και ματαιοτητα . Σωριαστηκε ολοκληρος στο πατωμα της αιθουσας . Καποιος του πεταξε ενα χαρτι , καποιος του πιασε το χερι κι υπεγραψε το τελος...
Σταγονες ιδρωτα εσταζαν η μια πανω στην αλλη στο πατωμα . Το κεφαλι του που ταν απο ωρα κρεμμασμενο στο κρεββατι πεταχτηκε ξαφνου ψηλα . Ειχε ξυπνησει .Τα ματια του ολανοιχτα κι απεγνωσμενα προσπαθουσαν να ξεδιαλυνουν τον εφιαλτη και να επιστρεψουν το λογικο του στον τοπο και τον χρονο.
Ευτυχως η ζωη του συνεχιζοταν στην υπεροχη πραγματικοτητα της συγχρονης Ελλαδας.
Ειχε ακομη το διαβατηριο του εν ισχυ.Μπορουσε οποτε εβλεπε τα σκουρα να διαφυγει οπου αλλου . Ηταν ακομα ελευθερος .
Λιγο πριν ο εισαγγελεας ηταν καταπελτης . Ισοβια δεσμα στη φυλακη του Αθηνισταν . Καταδικη να ζησει μια ζωη στην κακομοιρια . Κανενα ελαφρυντικο σε μια στημμενη δικη-παρωδια . Εισαγγελικη αρχη πιονι του καθεστωτος . Εδρα με ανωθεν εντολες.
Κατασκευασμενοι μαρτυρες φαντασματα , στημμενοι ενορκοι υποχειρια της χουντας .Αστυνομια , μυστικες υπηρεσιες , παρακρατος , ολα σαν μια καλοκουρδισμενη μηχανη ταγμενοι στο καθηκον της δημιουργιας εχθρων και προδοτων του καθεστωτος και αποφασισμενοι για το τελικο χτυπημα . Ισοβια παραμονη στο Αθηνισταν .
Αυτα λιγο πριν.
Τωρα ειχε ερθει η σειρα του να μιλησει . Ηταν αποφασισμενος να τους τα πει ολα . Να τους εξηγησει για το σχεδιο , για την πλεκτανη , για την παρωδια , για το δικιο του , για την αθωωτητα του . Να το φωναξει μ ολη τη δυναμη της φωνης και της ψυχης του . Ειμαι αθωος!
Ναι , παραιτηθηκα απ τη δουλεια που δε γουσταρα , και πουλησα και ξεχρεωσα το σπιτι που πληρωνα στην bakabank για χρονια , χαρισα και την τηλεοραση σε καποιο μου γειτονα κι εδωσα και το κινητο μου σε μια πιτσιρικα. Εκοψα στο τελος κι ολες μου τις πιστωτικες , αφησα κι ενα χρεος στον χασαπη ειναι αληθεια κι εφυγα για το νησι . Ομως οχι , δεν ειχα τιποτα περιεργο στο νου . Δεν εκανα τιποτα . Ειμαι αθωος . Ειμαι αθωος. Ετσι θα τα λεγε ακριβως.
Σηκωσε το κεφαλι του αργα . Τους κοιταξε στα ματια , πηρε μια βαθια αναπνοη και προσπαθησε να ξεκινησει . Μα η αναπνοη ηταν μεγαλη , σαν ανεμος που εφερε τη φουσκοθαλασια . Προσπαθησε να βηξει μπας και περασει πανω απ την ξερα μα τιποτα . Ενας ανεμος τυφωνας βυθισε τα λογια του και τα πνιξε στο βυθο της αγανακτησης του . Σε μια απελπισμενη προσπαθεια να επανελθει μεγαλωσε το στηθος του τοσο που δεν πηγαινε αλλο . Το κυμμα χοροπηδησε ανεβηκε ψηλα , εφτασε στα κουρασμενα του ματια . Κι αυτα βουρκωσαν πικρα , φτηνια και ματαιοτητα . Σωριαστηκε ολοκληρος στο πατωμα της αιθουσας . Καποιος του πεταξε ενα χαρτι , καποιος του πιασε το χερι κι υπεγραψε το τελος...
Σταγονες ιδρωτα εσταζαν η μια πανω στην αλλη στο πατωμα . Το κεφαλι του που ταν απο ωρα κρεμμασμενο στο κρεββατι πεταχτηκε ξαφνου ψηλα . Ειχε ξυπνησει .Τα ματια του ολανοιχτα κι απεγνωσμενα προσπαθουσαν να ξεδιαλυνουν τον εφιαλτη και να επιστρεψουν το λογικο του στον τοπο και τον χρονο.
Ευτυχως η ζωη του συνεχιζοταν στην υπεροχη πραγματικοτητα της συγχρονης Ελλαδας.
Ειχε ακομη το διαβατηριο του εν ισχυ.Μπορουσε οποτε εβλεπε τα σκουρα να διαφυγει οπου αλλου . Ηταν ακομα ελευθερος .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου