11/12/14

Πρωϊνό τραγούδι



Κοιτάζω τα σύννεφα, η μορφή σου εκεί
πλησιάζω τα πλήκτρα και πλησιάζεις εσύ
τραβιέμαι
ανάβω τσιγάρο, στη φλόγα είσαι μέσα
αρχίζουν ψιχάλες, θα βρέχει κι εκεί
φοβάμαι

Πικρή ειν' η μέρα, στριφνή σκοτεινιά
αγγίζω τα πλήκτρα, χαμένο με λένε
τραβιέμαι
σαστίζω, τα χάνω, η φωνή σου μιλά
αρχίζω να παίζω, οι νότες μου καίνε φιλιά
φοβάμαι

Σου παίζω ν' ακούσεις σκοπό που πληγώνει
μα φάλτσα αγάπη στο πιάνο μου ιδρώνει
τραβιέμαι
να σ' εύρει και πάλι πασχίζει και λιώνει 
τα πλήκτρα μου σπάνε η καρδιά μου κλειδώνει ξανά
φοβάμαι

Κλοτσάω το πιάνο, κλοτσάω τις νότες
ποτέ δεν θα είναι ξανά όπως τότες
τραβιέμαι
θα βρέχει τραγούδια και θα 'ναι ρημάδια
τα πάντα για σένα γεμάτη σημάδια καρδιά
φοβάμαι

Κοιτάζω τα σύννεφα, η μορφή ζωντανή
στα μάτια μου βρέχει μα δε φταίς εσύ
να παίξω προσπάθησα ίσως κάποια συγνώμη
το τραγούδι τελειώνει θα βρέχει και κει..


Δεν υπάρχουν σχόλια: