Στον Φιλο Γιαννη..

Τον Γιαννη ειχα την τιμη να τον γνωρισω. Να τον ζησω, να τον αγαπησω. Δουλεψαμε μαζι, τρομερος δουλευταρας, τελειομανης, ψειρας. Ομως πανω απ ολα καααλο παιδι. Κουραστηκαμε μαζι, ξενυχτησαμε μαζι, θυμωσαμε μαζι, γελασαμε μαζι. Νοιαστηκαμε ο ενας για τον αλλον! 

Θυμαμαι ενα Πασχα που επεμενε να μου στειλει ενα αρνι απο το χωριο του για να με ευχαριστησει.. Το εφερε με ενα φορτηγακι "κλουβα". Την Κυριακη το ψησαμε στο σπιτι αλλα το καημενο ειχε "αναψει" στη μεταφορα και μυριζε οικτρα! Που να φαγωθει. Θυμαμαι τις αγωνιωδεις προσπαθειες μεσημερι Κυριακης Πασχα να τρεχω δεξια κι αριστερα να αγορασω λιγο αρνι,  εστω για το καλο.. ετσι πιο πολυ για τα παιδια.. Χρονια μετα στην οικογενεια οταν το θυμομασταν ξεσπαγαμε σε τρελλα γελια καθε φορα με το "χουνερι". Α ρε Γιαννακο.. Να σαι καλα λεγαμε παντα. 

Υστερα χαθηκαμε για καποια χρονια. Μαθαινα που και που νεα του απο τριτους κυριως. Πως πηγαινε καλα. Ειχε παντρευτει ειχε και παιδακι, ειχε προχωρησει κι επαγγελματικα. Ολα ωραια..

Φετος το καλοκαιρι στις διακοπες γνωρισα ενα ζευγαρι. Η κοπελια εργαζεται στο Χιλτον. Ρε συ, της λεω, τον γνωριζεις τον Γιαννη?

.....

Α ρε Γιαννη, τοσο μικρος.. Να σαι καλα ρε φιλε,  οπου κι αν εισαι..  Θα σε θυμαμαι παντα αγορι μου. Α και που σαι., Τα λεμε φιλε!

Ενα dirty martini απ αυτα τα υπεροχα που εφτιαχνες θα το πιω αποψε για σενα φιλε..