Ο χειροτερος εχθρος.

Ο χειροτερος εχθρος δεν ειναι ο φανερος εχθρος αλλα ο υπουλος, ο κρυφος, ο συγκεκαλυμμενος εχθρος.

Αυτος που ενω μοιαζει να ειναι φιλος, ειναι στην πραγματικοτητα εχθρος. Αυτος που καταφερνει με δεξιοτεχνια συνηθως, αργα αργα και με υπομονη, ενω περνιεται για φιλος, αυτος να γινεται ο πιο υπουλος , ο χειροτερος εχθρος. Ο πρωτος σιγουρα θα σου μπηξει το μαχαιρι στην πλατη (αυτη ειναι αλλωστε η δουλεια της δεξιας). Ο δευτερος ομως, λιγο μετα, θα το στριφογυρισει κιολας ωστε να σιγουρευτει 100% πως εισαι νεκρος!

Τη δεξια τη αποστρεφομουνα παντα, εξ ορισμου. Τις ιδεες της, τα οραματα της, τους στοχους της. Την ελευθερη οικονομια της, τη βαρβαροτητα της εκμεταλλευσης στο ονομα του οποιου κερδους, το δικιο του ισχυρου, τα "οφελη" του ακρατου ανταγωνισμου της αγορας της, τα μονοπωλια της, τη συντηρηση της, το δηθεν ορθολογισμο στην καθε πραξη σε καθε ανθρωπινο ονειρο και στοχο. Τη δηθεν κοσμιοτητα στη συμπεριφορα και τον ταχα καθωσπρεπισμο. Τη υποταγη στο"ανωτερο", την "ασφαλεια" του κατεστημενου. Τοσες δεκαετιες δεξιας οι παλιοτεροι τις ζησανε στο πετσι τους και ξερουνε απο πρωτο χερι τι τους προσφερθηκε κατα τη διαρκεια τους. Δε χρειαζεται να αναλυσω τιποτα περισσοτερο αυτη τη στιγμη. Οποιοι γνωριζουν καταλαβαινουν.

Επειτα ομως ηρθε η Αλλαγη!

Ο εχθρος ηττηθηκε. Ο φιλος ηρθε επιτελους. Η συμφιλιωση. Η δημοκρατια. Η ελευθερια να μπορεις να λες χωρις να φοβασαι πια, ποιος εισαι και τι θελεις στη ζωη. Και το καλυτερο, να ελπιζεις πως θα γινει κιολας! Κι ο φιλος με τους συντροφους, ειχε ολο το χρονο ν' αλλαξει οχι μονο την Ελλαδα αλλα κυριως τον Ελληνα.

Να κανει τον φοβισμενο ατρομητο, τον ατιμο αξιοτιμο, τον ρουφιανο φιλανρωπο, τον τεμπελη δουλευταρα, τον απελπισμενο αισιοδοξο, τον δουλοπρεπη ανεξαρτητο, τον ραγια υπερηφανο, τον "χωριατη" "Ευρωπαιο". Και του δωσαμε πολυ χρονο του φιλου και των συντροφων του να τ' αλλαξει ολα. 20 χρονια συναπτα !

Και καποια αλλαξαν (του κερατα, 20 χρονια ηταν αυτα), αλλα πααααρα πολλα εμειναν πισω και πολλα αλλα κολλουσαν στα ιδια και στα ιδια. Για τον Ελληνα λαμογιαρη ειχαν ερθει πραγματι "καλυτερες μερες". Για τον απλο κοσμακη ομως τα χρονια περνουσαν κυριως μεσα σε μεγαλα λογια, κουφιες υποσχεσεις και ρυθμους πραγματοποιησης οποιων εξ αυτων... αληθινης χελωνας. Κι οταν παραδυσκολευαν τα πραγματα επεφταν ξανα και ξανα τα τροπαρια "χρειαζονται θυσιες", "παραλαβαμε χαος...", κλπ κλπ .

Στη συνεχεια ερχονταν οι κρατικοποιησεις, μετα οι απο-κρατικοποιησεις, εν συνεχεια οι "οριζοντες οκταετιας", τα χρονια της λιτοτητας, οι εθνικοι προμηθευτες, κατοπιν το "να ολοκληρωσουμε το εργο μας" και το " η συνεχεια του κρατους". Κι οσο οι κλαδικες, η θεσουλα στο δημοσιο και το εξοχικουλι σ εκεινη τη φοβερη παραλια/δασος κατετρωγαν σα σαρακι τις συνειδησεις, τοσο το "συστημα εξουσιας" γινοταν...ολο και πιο σαπιο οπως στομφωδικα αλλα και τοσο, μα τοσο υποκριτικα διαλαλουσαν οι εργατοπατερες συντροφοι της "αριστερας" αφου την ιδια ακριβως στιγμη οι ιδιοι σαμποταριζαν καθε υποψια προοδου κι αναπτυξης, ποτε με τις αναπηρες απεργιακες κινητοποιησεις τους των 3ωρων ή 12 ωρων στασεων εργασιας, ποτε με τα στημενα δικαστηρια, ποτε με το σαμποταζ οποιουδηποτε ειδους μεγαλης επενδυσης στη χωρα λογω των... οικολογικων τους ευαισθησιων...
Και να τα λουκετα στα εργοστασια, να οι αποχαρακτηρισμοι των δασων, να τα εθνικα κτηματολογια, να τα "rooms to let", ηρθε στο τελος και εκεινο το φοβερο "ο εθνικος μας στοχος, η ενταξη" και πηραν φωτια οι μιζες και τα σκανδαλα, η διαφθορα , οι ρεμουλες, ολα αυτα πηγαιναν συννεφο (η υπολοιπη αριστερα παρεπιπτοντως συνεχιζε επι της ουσιας να βγαζει το σκασμο οπως τοσα και τοσα χαμενα χρονια), ε ηρθε κι εδεσε το γλυκοοοο. Εντωμεταξυ η Κυπρος ειχε παρατηθει στη μοιρα της, εσκασε το Μακεδονικο (η χαρα των Χριστο-δουλικων), η σχετικη εθνικη εκστρατεια εφερε τα εξαισια αποτελεσματα της ανα την υφηλιο, προσπαθησαμε -και σε ενα βαθμο τα καταφεραμε- να προσφερουμε και εκεινες τις βρωμονησιδες τα Ιμια στους αγαπημενους μας γειτονες, αργοτερα ως εθνικη προτεραιοτητα διατυμπανιστηκε και η μαχη της διοργανωσης των ολυμπιακων αγωνων και τοσα αλλα παραμυθια τοσο μακρυνα απο την πραγματικη αναγκη του πολιτη για επιπεδο ζωης, ευημερια , αναπτυξη και προκοπη.

Η αληθεια ειναι βεβαια πως η χωρα αλλαξε προσωπα.
Ναι καλα το λεω, προσωπα οχι προσωπο. Η ακομη καλυτερα να πω αλλαξε χερια. Αφου προκοπη δε βλεπαμε τοσα χρονια με τα αχαριστα αμερικανακια προσκαλεσαμε κι εμεις στο μεγαλο παρτυ το συντροφο Μοσκοβο με τους S300 του, τα φυσικα του αερια και τους αγωγους του (χαρα η Αλεκα κι ο Αλεκος!), καναμε το συντροφο Σωκρατη και την υπολοιπη παρεα εθνικους μας προμηθευτες, βαλαμε και τα γειτονακια μας απο τη...βορεια Ηπειρο (τρομαρα μας) να πιασουν τα καλεμια και τα μυστρια, εγιναν τα μεγαλα δημοσια εργα (ας πουμε εγινε η Αττικη οδος και το Ριο Αντιριο, αλλα ποιος τα πληρωσε και ποιος μπορει να πληρωνει αιωνιως τα χαρατσια τους, αυτο ειναι μια αλλη ιστορια) και τελος τελος εγινε και η καταπληκτικη αναδιανομη του οποιου εθνικου μας πλουτου με το χρηματιστηριο με αποτελεσμα να πλουτισουν οι... πλουσιοι.

Θα μου πεις εδω χαθηκε ολοκληρη η μεσαια ταξη και απο τρεις εγιναν δυο, οι πλουσιοι και οι φτωχοι. Ε καλα βρε παιδια , αυτα ειναι κομμουνιστικα ζητηματα. Ασκησεις θαρρους για τα παιδια του Συνασπισμου και η χαρα του Κκε, μ αυτα θα ασχολουμαστε κι εμεις?

Να επανελθω.
Α ναι. Ετσι καπως λοιπον εγιναν τα πραγματα, περασαν τα χρονια, τα αφεντικα εκαναν παρτυ σε καθε κυβερνητικη ανακοινωση, το δημοσιο χρεος βουλιαζε τη χωρα καθε ωρα και πιο βαθια, η "αριστερα" μας ειχε φροντισει απο νωρις να ξεφτυλισει καθε διαθεση για συνδικαλισμους, αντιστασεις και αηδιες, η Αθηνα γεμιζε με 4χ4 και ασιατες φουκαραδες μεταναστες που μας περναγαν για σοβαρο ευρωπαικο κρατος (και παλι τρομαρα μας) , πεθαναν και ο παππους και η γιαγια και μετα απο καμποσα "ευχαριστουμε τους φιλους αμερικανους", η το αλλο "για ολα φταινε οι ξενοι"(διοτι βλεπετε οταν γινονταν ολα αυτα εμεις ειμασταν καπου αλλου μαλλον) αρχισαν καποιοι αφελεις να σκεφτονται, "μα τελικα ποιος ειναι ο χειροτερος εχθρος βρε παιδι μου?
Αλλα εμεναν απλως με την απορια και συνεχιζαν το βιο (αβιωτο) τους.

Κι υστερα ειπαν κι αλλοι πιο απλοικα, "βρε δε πατε στο διαολο, που ολοι στην πλατη μας γινατε μεγαλοι και τρανοι αλλα ακομη λιτοτητα μας ζητατε" και γυρισε το βιολι και πηρε σειρα ο ...αδιαφθορος. Ο κυνηγος των νταβατζηδων (εδω γελαμε), ο νοικοκυρης (κι εδω) , ο αλλος "φιλος".

Αλλα μπορει να κρυψει η πουτανα τη χαρα της? Καφενειο τη βρηκε τη χωρα, μπουρδελο την εκανε. Να τα βατοπεδια, να οι υποκλοπες, να το ενα να το αλλο, τι να πρωτοπεις. Και μεσα σ ολα (γιατι δε ξεχναει ποτε η δεξια τα χουγια της ) φαγανε οι μπατσοι και το παληκαρι κι εγινε της μουρλης! Βγηκανε κι οι νεολαιοι που παντα νιωθουν (σαν νεοι που ειναι) πως κατι τους φταιει αλλα δε ξερανε ακριβως τι και φωναζανε στους δρομους το αθανατο "μπατσοι-γουρουνια-δολοφονοι" και πως δεν τους αρεσει η ζωη που τους ετοιμαζουμε εμεις οι μεγαλυτεροι . Καηκε η μιση Αθηνα, εγινε και το Λαος κομμα εξουσιας...!
Μπουρδελο λοιπον την εκανε τη χωρα ο αδιαφθορος. Οση απεμεινε βεβαια αφου τη μιση καταφερε να την κανει σταχτη κυριολεκτικως. Αλλα ειπαμε τη δεξια τη ξεραμε ανεκαθεν.

Με τους αλλους ομως τι γινεται?
Ε, οι αλλοι ειπαμε. Ας πουμε στον Περισσο τοτε με τον Αλεξανδρο. Συνεδριαζαν με τη συντροφισα Αλεκα επι δυο-τρεις μερες, πεθαναν οι ανθρωποι στην κουραση αλλα στο τελος... καταδικασαν την ανωριμη σταση του Αλεξη και του Αλεκου, εκαναν και τη πορεια τους κοσμια και συντεταγμενα, τραγουδησαν και τα εμβατηρια και τον υμνο του κομματος, εφτασαν και μεχρι τα λουλουδαδικα κι υστερα μαζεψαν και τα αποτσιγαρα απ τους δρομους. Κυριλε πραγματα δηλαδη. Πολιτισμος. Διοτι φιλοι μου τι επρεπε δηλαδη να κανουνε οι συντροφοι, καμμια επανασταση?

Κι ηρθε παλι εκεινη η γαμημενη σκεψη στο μυαλο αυτων των περιεργων τυπων που συνεχιζουν παραδοξως να σκεφτονται ακομα και ειπαν παλι: Τελικα ρε φιλε ποιος λες να ναι ο χειροτερος εχθρος?

Και βγηκε προχθες ο συντροφος Κοροβεσης και αναρωτηθηκε: "Τελικα τα πηραμε η δεν τα πηραμε κι εμεις τοτε επι Ζολωτα ας πουμε? Και μηπως τελικα, παντα τα περναμε κι εμεις? Μηπως ηταν εξαρχης στημενο το παιχνιδι? Γιατι εμεις (λεει) της αριστερας εχουμε υποχρεωση να τα λεμε ολα. Να τα 'χουμε ολα στο φως. Κι εδω (λεει) εμεις κανουμε αλλα. Και τοση υποκρισια βρε παιδι μου δεν τη σηκωνω πια..".

Ακουστε ρε παιδια τι ειπε ο ανθρωπος... Και φυσικα επεσαν να τον φανε.

Αλλα ειπαμε μπορει να κρυψει η πουτανα τη χαρα της, δε μπορει. Ετσι λοιπον κι ο συντροφος Λεωνιδας πηρε φορα και πιο ξεκαθαρα απο ποτε, αρχισε να δηλωνει: "ή φτιαχνουμε τη μεγαλη δημοκρατικη παραταξη με το Πασοκ και τον Γιωργακη, που παρεπιπτοντως διαβασα και δηλωσεις του στη real news και πολυ ενδιαφερουσες τις βρηκα (ειπε ο Λεω), ή να το διαλυσουμε το μαγαζι! Και κατι αλλοι με "αριστεροτερα μαλλον ρευματα" αρχισαν να βριζουν τους αλλους προδοτες που ξεστρατιζουν απο το οραμα της μεγαλης (Κκεδικης, αυτο ομως δεν το λενε) αριστερας και ετσι στη μεση εμειναν και καποιοι σαν τον Κοροβεση που δηλωσε : "δεν ανοικω σε κανενα Συν, αρα δε μπορει να με διαγραψει κανεις απ'αυτους!" προφανως σηματοδοτωντας τη μοναξια του μοναχικου καβαλαρη που συνεχιζει να θετει ενοχλητικα ερωτηματα ακομα κι οταν δεν υπαρχει καν λογος πια αυτα να απαντηθουν απο κανεναν.

Κι οχι τιποτα αλλο αλλα εφυγε νωρις κι ο συντροφος Παπαγιαννακης. Αν ηταν εδω τουλαχιστον, μπορει να τον επαιζε τον συντροφο Κοροβεση κανενα ταβλακι και μεταξυ ουζων και μεζε να του εξηγουσε και κανα δυο πραγματα σχετικα με το ποιος τελικα ειναι ο μεγαλυτερος εχθρος, η επαρατη δεξια η η σαπια αριστερα ..?

Οσο για μας τους υπολοιπους...ας προσεχαμε...

.

ΥΓ. Μολις εγινε γνωστο οτι ο συντροφος Κοροβεσης εκανε κολοτουμπα και απεδωσε τη φασαρια περι των δηλωσεων του σε... παρεξηγηση λογω της "ατυχης διατυπωσης" αυτων απο τον ιδιο αλλα και στη "διαστρεβλωση" αυτων απο τα ΜΜΕ...

.

Τι λεγαμε τοση ωρα? Λοιπον, αντε γεια!