Camping for ever!

Τα περισσοτερα χρονια της ζωης μου, επελεγα διακοπες σε καμπινγκ.

Οι πρωτες μου εμπειριες σαν παιδι ηταν απο τις διακοπες που μας πηγαινε τα καλοκαιρια μετα το κλεισιμο των σχολειων ο συγχωρεμενος ο παππους μου.

Ο Mπαρμπαγιωργος ειχε ενα τρικυκλο (μεταφορες το επαγγελμα του) που του ειχε προσαρμωσει εναν μεταλλικο σκελετο πανω και γυρω απο την καροτσα και μια τεντα που το σκεπαζε. Εκει μεσα χωραγε ολη την οικογενεια 6-7 ατομα τουλαχιστον και οδηγουσε δυο-τρεις ωρες για να φτασει απο Λαρισα στο Στομιο, μια αποσταση που τ' αυτοκινητα δεν κανουν πανω απο ωρα. Φευγαμε χαραματα παντα και οταν φταναμε στον προορισμο, μας περιμενε το... εξοχικο μας. Μια αυτοσχεδια ξυλινη παραγκα που την ειχε φτιαξει ολομοναχος, την εστηνε επι τοπου και σε μια-δυο ωρες ηταν ετοιμη. Διπλα ετρεχε ενα ρυακι και η θαλασσα ηταν μολις δεκα εικοσι βηματα μακρυα. Εκει περνουσαμε σαν Ροβινσωνες 3 μηνες καθε καλοκαιρι τις διακοπες μας. Εκει μεγαλωσαμε και οι ιστοριες απο κεινες τις μερες θα θελαν ατελειωτες σελιδες χαρτιου για να εξιστορηθουν.


Το καμπινγκ λοιπον για μενα ειναι τροπος ζωης. Αλλα γενικα το καμπινγκ ειναι τροπος ζωης. Ειναι αγαπη για τη φυση. Ειναι για ανθρωπους που αγαπουν το περιβαλλον, την περιπετεια, την εξερευνηση, το νεο, το απροοπτο της ζωης.
Ειναι γι αυτους που απολαμβανουν εξισου τη σκια ενος γεροπλατανου, το κελαρυσμα του νερου στο ποταμακι, τον τρελο χορο της φλογας της φωτιας το βραδυ στην παραλια, την χορευτικη κινηση των λουλουδιων στον ανεμο, τη βουτια απ τα βραχια στα ολοδροσσα νερα της θαλασσας, αλλα και το τιναγμα του σκυλου μολις βγει απ το νερο, το γαργαρο γελιο του μικρου παιδιου, τη φαρσα του γειτονα κατασκηνωτη, το ταβλακι και τα ουζακια με τη/ο συντροφο ακομα και το ξυπνημα απ το καλυτερο ξυπνητηρι του κοσμου, τον ηλιο!

Ειναι πολλοι φιλοι που υποστηριζουν πως το καλυτερο καμπινγκ ειναι το ελευθερο. Δε θα διαφωνησουμε σ αυτο. Απλως, λογω του οτι τα χρονια περνανε, οτι ο κοσμος εξελισεται και ολοι μαθαινουμε σε λιγοτερες η περισσοτερες ανεσεις στη ζωη μας, λογω επισης του οτι πολλοι απο μας εχουμε πια δικες μας οικογενειες, για αυτο και εγω θα μιλησω για τις διακοπες στα οργανωμενα καμπινγκ.

Αξιζει να δοκιμασεις! Αν δε το' χεις κανει ποτε, σε βεβαιω πως χανεις. Οποιας ηλικιας και να' σαι δεν ειναι ποτε αργα. Μια χρονια, πηρα μαζι τους γονεις μου 65αρηδες λεμε τωρα. Στη δικη τους σκηνη για πρωτη φορα στη ζωη τους. Τα πρωτα τους λογια οταν τους το προτεινα θυμαμαι ηταν " Αντε φυγε βρε απο δω. Ακου σε σκηνη. Μα χαζος εισαι?"

Τα τελευταια τους λογια οταν επιστρεφαμε μετα απο 10 μερες ξερετε ποια ηταν? "Βρε παιδια, περασαμε πραγματικα υπεροχα. Και του χρονου ακομα καλυτερα!" Καλομαθαν βλεπετε.

Αλλα και για μωρα δυσκολο δεν ειναι.

Τα παιδια μου κανουν καμπινγκ απο "την κουνια". Ηταν δεν ηταν μονο λιγων μηνων οταν εριχναν τις πρωτες τους ξαπλες μεσα στη σκηνη! Μεσα σ ολα τα χρονια ετυχαν βεβαια και καναδυο γρατζουνιες κι ενας πυρετος απο μια ιωσουλα, και κανα-δυο τσιμπιματακια απο μελισσουλες . Ε και? Ολα περνανε. Αυτα συμβαινουν ετσι κι αλλιως οπου και να σαι. Λιγη υπευθυνοτητα και προσοχη (βουτιες, εκθεση στον ηλιο κλπ), οχι υπερβολες (μπανιο μετα απο φαγητο, σκαρφαλωμα στα δεντρα κλπ) και ολα θα ναι "ζαχαρη"!

Δε θα ξεχασω ποτε, μια φορα στη Χιλιαδου στην Ευβοια πριν χρονια( σε ελευθερο καμπινγκ εκει φυσικα αφου δεν υπηρχε αλλη εναλλακτικη ) , που μεσα σε μιση ωρα κατα τα μεσανυχτα κι ενω ο μικρος κοιμοταν στη σκηνη κι εγω με τη συζυγο ρεμβαζαμε ερωτευμενοι εναν ολοκαθαρο, γεματο χιλαδες αστερια ουρανο, μεσα σε μιση ωρα λοιπον, γυρισε ο καιρος και ξεσπασε ξαφνικα μια καταιγιδα φοβερη. Στην πλαγια πισω απο τη θεση μας, το πρωι, εβλεπες δεκαδες δεντρα κομμενα στη μεση απο τους κεραυνους που ξεσπαγαν πανω τους ολη τη νυχτα. Τα χαραματα μας βρηκαν μεσα σ ενα καφενειο -το μονο εκει κοντα- μ' ενα ποτηρι ζεστο καφε και γαλα για το παιδι στο χερι, να περιμενουμε να σταματησει η μεγαλη μπορα για να φυγουμε. Κι ομως, αυτη η κατασταση δεν εχει αφησει στη μνημη μας τιποτ' αλλο παρα γλυκυτατες αναμνησεις. Το "βαρυ" χρωμα του ουρανου τα χαραματα, η μυρωδια της βρεγμενης φυσης παντου τριγυρω, το αρωμα του πρωινου τουρκικου καφε στο καφενειο, οι συζητησεις ολο το βραδυ των κατασκηνωτων στα διπλανα τραπεζακια, το εξαισιο ουρανιο τοξο που εμφανιστηκε μολις εκοβε η βροχη το πρωι, τι να πρωτοθυμηθει κανεις...!

Τετοια βροχη μας επιασε και περυσι στο καμπινγκ στο Πηλιο. Ειχαμε καλεσει για διακοπες ενα φιλικο μας ζευγαρι με την κορη τους να δοκιμασουν για πρωτη φορα τετοιου ειδους διακοπες. Ποτε ξεσπασε η μπορα? Καλα το φανταστηκατε. Ακριβως την ωρα που εφταναν στο καμπινγκ! Αντε να στησεις σκηνη, αντε να ξεκουβαλησεις, αντε να τους τακτοποιησεις. Γκαντεμια σ ολο της το μεγαλειο! Ενταξει, οι ανθρωποι αμαθοι απο τετοιες καταστασεις τα πηραν βεβαια στο κρανιο. Τους εκατσε στραβα απ την αρχη και ως το τελος των διακοπων τους ολα τους φταιγαν. Εγω τωρα τα θυμαμαι και γελαω. Ενταξει ξερω δεν πρεπει αλλα βρε παιδια τι να γινει? Τα' χει κι αυτα η επαφη με τη φυση, τι να κανουμε?

Ειπαμε, πρεπει ν αγαπας και την περιπετεια και τ απροοπτα της.


Ναι οι διακοπες σε καμπινγκ απαιτουν να εχεις και λιγο τσαγανο. Να εισαι και αισιοδοξος. Να μη σε τρωει η μιζερια. Να μπορεις να ξεχασεις το ρολοι και το αγχος. Να μπορεις ν αφηνεσαι στις "ανωτερες δυναμεις" και αντι να μιζεριαζεις να βλεπεις μονο και παντα την καλη, την αισιοδοξη πλευρα της ζωης!

Κι αν το καλοσκεφτεις ποτε συμπεριφερεσαι ετσι στην πολη? Ποτέ? Ε, στις μικρες σου διακοπες δε θα 'ταν ωραιο να δεις κι αυτη την πλευρα του εαυτου σου? Λεω εγω τωρα...

Λοιπον,

Μια καλη σκηνη, Ειδη υγειινης, αντικουνουπικα, ηλιοπροστασια, λιγο ρουχισμο, και μερικα ακομη μικροπραγματα κι εφυγες.

Αν τωρα εχεις και οικογενεια μαζι? Ε ενταξει, θα παρεις και λιγα ακομη. Οσα χωραει το αυτοκινητο σου δηλαδη και το πορτ-παγκαζ αντε και μερικα στον ουρανο απο πανω. Χα χα, η αληθεια ειναι πως ακριβως ετσι εκστρατευουμε με την οικογενεια καθε χρονο.

Αλλα δε βαριεσαι, ολα μια ιδεα ειναι. Κι αν λειψει και κατι, δεν τρεχει μια. Ειπαμε περιπετεια, αισιοδοξια και προπαντων καλη διαθεση.

Που να πας?

Αλλο κεφαλαιο αυτο. Λοιπον, καμπινγκς υπαρχουν ως γνωστον πολλα στην Ελλαδα. Σχεδον απ ακρη σ ακρη. Η αληθεια ειναι πως τα τελευταια χρονια εχουν ανεβει και στα καμπινγκ οι τιμες. Εμεις για 2 ενηλικες με δυο παιδια σκηνη και αυτοκινητο πληρωνουμε σχεδον παντου γυρω στα 30 ευρω πλεον. Και να σκεφτει κανεις οτι στο νοτιο Πηλιο που πηγαινουμε,στουντιο με κουζινακι, ψυγειο κλπ, 2-3 ατομων μπορει να βρει κανεις απο 30 ευρω ακομα και τον Αυγουστο!

Λοιπον το αγαπημενο μας καμπινγκ εκει, λεγεται Kastri και βρισκεται στην ομωνυμη περιοχη.

Εχουμε μεινει επισης και μας αρεσε στο κοινοτικο καμπινγκ Κουρουτας στη Ηλεια, καθαρο, σχετικα οικονομικο με μεγαλη ομορφη παραλια και ωραια νερα.

Αλλο, τα καμπινγκ στη Χαλκιδικη ναι ειναι ωραια. Ειδικα τα μεγαλα στο δευτερο ποδι αν θες πολυ κοσμο νεολαια και διασκεδαση (ακριβα τα πολυ γνωστα , αρκετα εως πολυ φθηνοτερα τα λιγοτερο γνωστα) η στο τριτο ποδι για πιο ησυχια και χαλαρωση.

Πολυ καλα καμπινγκ βρηκαμε στον πανεμορφο προορισμο διακοπων τα Συββοτα (προς Ηγουμενιτσα ) πεντακαθαρα, καποια πολυ οικονομικα και διπλα σε καταπληκτικες παραλιες. Η Καραιβικη της Ελλαδας οπως λεει και ο ΕΟΤ. Μονο αρνητικο ισως, τα παγωμενα πλην ομως πεντακαθαρα γαλαζοπρασινα νερα.

Αλλο συμπαθεστατο καμπινγκ το Nicolas II στην Επιδαυρο, παντα καθαρο με φιλικο προσωπικο (ειδικα ο Μωχαμετ) και με πισινα(η τρελα των παιδιων). Μειον εδω η θαλασσα, οχι και η καλυτερη που θα διαλεγες για τις διακοπες σου.

Τελος να πω πως, καμπινγκ σε νησια πχ Σαντορινη, Μυκονο κλπ θα τα απεφευγα για πολλους λογους αλλα θα τα προτεινα για αλλους τοσους ειδικα σε νεολαιους που δεν τους απασχολει τοσο η φυση οσο η διασκεδαση τριγυρω και η νυχτερινη ζωη.


Αντε λοιπον, αποφασιστε το. Αποφασιστε το και θα με θυμηθειτε. Camping for ever!