<< Αγαπη μου. Υμνω το ονομα σου που ανοιγει τις πορτες του παραδεισου. Με φιλας και καλπαζουν οι ιπποτες της Αποκαλυψης. Οταν σκεφτομαι το σωμα σου, σχιζεται η γης κατω απ τα ποδια μου. Απο τον ουρανο κατεβαινει η θεικη θηλυκοτητα σου κι ειναι τοσο ωραια... Μοιαζεις με ηλιοτροπιο λουσμενο στο φως. Υψωνεις το βλεμμα σου και παιρνουν φωτια οι ουρανοι.
Αν ποτε παθεις κατι, για μενα, μπορουν να ξηλωσουν ολο το σκηνικο του κοσμου. Μπορουν να το διαλυσουν, να ξεβιδωσουν τ'αστρα, να τυλιξουν τον ουρανο και να τον φορτωσουν σε νταλικα, να σβησουν το φως ηλιου που τοσο πολυ αγαπω γιατι θελω να το βλεπω να πεφτει στα μαλλια σου.
Μετα, να τα σηκωσουν ολα, χαλια, μοκετες, σπιτια, αμμο, ανεμο, βατραχια, ωριμα καρπουζια, χαλαζι, εφτα τ'απογευμα, Μαιο, Ιουνιο, Ιουλη, βασιλικο, μελισσες, θαλασσα, κολοκυθακια, ολα...
Αγαπη μου, ολη η πλαση ξεχυλιζει παθος και σαν κομητης απ'το στομα μου φευγει η κραυγη αυτη: Σ'αγαπω ! >>.
Λογια παρμενα απο την ταινια του Ρομπερτο Μπενινι "Ο τιγρης και το χιονι". Ντεμοντε, θα πουνε καποιοι έ;
.
Αν ποτε παθεις κατι, για μενα, μπορουν να ξηλωσουν ολο το σκηνικο του κοσμου. Μπορουν να το διαλυσουν, να ξεβιδωσουν τ'αστρα, να τυλιξουν τον ουρανο και να τον φορτωσουν σε νταλικα, να σβησουν το φως ηλιου που τοσο πολυ αγαπω γιατι θελω να το βλεπω να πεφτει στα μαλλια σου.
Μετα, να τα σηκωσουν ολα, χαλια, μοκετες, σπιτια, αμμο, ανεμο, βατραχια, ωριμα καρπουζια, χαλαζι, εφτα τ'απογευμα, Μαιο, Ιουνιο, Ιουλη, βασιλικο, μελισσες, θαλασσα, κολοκυθακια, ολα...
Αγαπη μου, ολη η πλαση ξεχυλιζει παθος και σαν κομητης απ'το στομα μου φευγει η κραυγη αυτη: Σ'αγαπω ! >>.
Λογια παρμενα απο την ταινια του Ρομπερτο Μπενινι "Ο τιγρης και το χιονι". Ντεμοντε, θα πουνε καποιοι έ;
.
4 σχόλια:
Όχι και ντεμοντέ.
Περιορίζετε όλους εμάς που είμεθα
αθεράπευτα ερωτευμένοι με το ωραίον (φύλον). Άλλωστε ο έρως είναι συν τοις άλλοις, μια διαρκής διαδικασία ανατροπής της καθεστηκυΐας συζυγικής τάξεως. Τιμή και δόξα λοιπόν στους ώριμους ρομαντικούς αγωνιστές:))
μετά τιμής
Θελετε να πειτε οτι η εποχη (νεολαια) δεν διαθετει συναισθημα?
Αυτο θα ηταν πολυ θλιβερο.
Ντεμοντέ; Μια δοκιμή θα σας πείσει. Εγώ ...πειραματίστηκα στη φλουφλαινα (της το απάγγειλα δλδ) και μου λέει: "καλά, πρωι πρωι τί έχεις πιει;"
:)))
Πολύ ρομαντικά (για μένα) θα το έλεγα, ντεμοντέ όμως όχι!
Την καλησπέρα μου.
Δημοσίευση σχολίου