Βρεχει ανελεητα
Μελανιασμενα συννεφα οργισμενα κατεβαινουν
Λυσσομανα ο ανεμος βριζοντας με χυδαια
Ηλιθιεε, επιπολαιεε, μαλακαα..
Γραπωνομαι απο τη σιδερια της κουπαστης
Μα ολα γλυστρανε μεσ τη δολοφονικη νυχτα
Αστραφτει ολα μου τ'απλυτα στη φορα μαχαιριες
Βρονταει ο τιμωρος καημος εφιαλτης
Γυναικαα
Να μου προσεχεις τα παιδια
Μανα μην κλαις
Θα τηνε βρω την ακρη
Κρατιεμαι οσο μπορω
Κλεινουν τα ματια μεσ το χαλασμο
Απεγνωσμενα προσπαθω να δω, εστω κατι
Μπαζει νερα ολο το σκαρι απο παντου
Μπαταρω μια απ'τη μια και μια απ'την αλλη
Βουτω βουτω βουτω κι υστερα δραπετευω
Μα στον οριζοντα μαυριλα
Ουτε ενα τοσο δα φωτακι
Ελπιδα
Κατω απο ποιο κυμμα να σε ψαξω;
Γλυστραω πεφτω αρπαζομαι απ'το 'να χερι οπως μπορω
Ξανασηκωνομαι ζωσμενος αναμνησεις
Ξαναγλυστρω ξανακρεμιεμαι
Μεσα απ'τα καγκελα ή απέξω δε γνωριζω
Καποιοι κοιτουν τον παλαβο του εβδομου
Αλλοι τρομαζουν αλλοι σιωπουν αλλοι γελουν
Με το ενδεχομενο καποια στιγμη να το τολμησει
Δε με πειραζει
Το πολυ να πουν
Να αλλος ενας που τον φαγανε οι δοσεις
Δε γαμιεται
Στο τραπεζι της κηδειας ομως, θα'χουνε ολοι τους να λεν
"Βρε τι ωραια που περνουσαμε στου Τολη
Μελανιασμενα συννεφα οργισμενα κατεβαινουν
Λυσσομανα ο ανεμος βριζοντας με χυδαια
Ηλιθιεε, επιπολαιεε, μαλακαα..
Γραπωνομαι απο τη σιδερια της κουπαστης
Μα ολα γλυστρανε μεσ τη δολοφονικη νυχτα
Αστραφτει ολα μου τ'απλυτα στη φορα μαχαιριες
Βρονταει ο τιμωρος καημος εφιαλτης
Γυναικαα
Να μου προσεχεις τα παιδια
Μανα μην κλαις
Θα τηνε βρω την ακρη
Κρατιεμαι οσο μπορω
Κλεινουν τα ματια μεσ το χαλασμο
Απεγνωσμενα προσπαθω να δω, εστω κατι
Μπαζει νερα ολο το σκαρι απο παντου
Μπαταρω μια απ'τη μια και μια απ'την αλλη
Βουτω βουτω βουτω κι υστερα δραπετευω
Μα στον οριζοντα μαυριλα
Ουτε ενα τοσο δα φωτακι
Ελπιδα
Κατω απο ποιο κυμμα να σε ψαξω;
Γλυστραω πεφτω αρπαζομαι απ'το 'να χερι οπως μπορω
Ξανασηκωνομαι ζωσμενος αναμνησεις
Ξαναγλυστρω ξανακρεμιεμαι
Μεσα απ'τα καγκελα ή απέξω δε γνωριζω
Καποιοι κοιτουν τον παλαβο του εβδομου
Αλλοι τρομαζουν αλλοι σιωπουν αλλοι γελουν
Με το ενδεχομενο καποια στιγμη να το τολμησει
Δε με πειραζει
Το πολυ να πουν
Να αλλος ενας που τον φαγανε οι δοσεις
Δε γαμιεται
Στο τραπεζι της κηδειας ομως, θα'χουνε ολοι τους να λεν
"Βρε τι ωραια που περνουσαμε στου Τολη
Βρε τι τσιμπουσια τι κουβεντες τι χοροι
Ε βλεπεις ηταν και μεγαλο το μπαλκονι".
.
4 σχόλια:
Έχετε μπαλκόνι στον έβδομο φίλε μου;
Αν ναι, να προσέχετε λιγάκι παραπάνω να μην γλυστρίσετε. Λογικά όταν κοπάσει ο καιρός, θα βλέπετε μέχρι πέρα, μέχρι το μέλλον ίσως, κι αυτή είναι μια θέα που δεν μπορείτε να μοιραστείτε με κανέναν.
Είναι για πάρτη σας μόνο.
Μην τη στερείτε απο τον εαυτό σας.
:)
Αντε και καλά ...σαράντα. 'Η μήπως καλό γυρισμό. και στις φουρτούνες ο καπετάνιος ναν καλά
Αν στο βυθό έχει φίδια, την ελπίδα να την ψάξετε πάνω από τα κύματα, και όχι από κάτω. :)
Καλησπέρα.
Μετά την καταιγίδα, βγαίνει πάντα ο ήλιος. Αρκεί να είσαι ακόμα εκεί για να τον δεις...
Θα τη βρούμε την άκρη, φίλε - κι αν δεν τη βρούμε, δε γαμιέται -
εκείνα τα παιδιά που αναφέρεις είναι το μόνο πρόβλημα. Μεγάλο κιόλας.
καλό μας κουράγιο
Δημοσίευση σχολίου