" ...Έτσι τα έλεγα και στα προηγούμενα γενέθλιά της, τα χρόνια της Λυδίας.
Κερδισμένα με πόνο και δάκρυα, γέλια και λογάκια, αγωνία και ελπίδα, τσαμπουκά και ματιές βοτσαλωτές.
Όλα τα όπλα δικά Της, πληγές και ιάματα για εμάς που παρακολουθούμε και το μόνο που καταφέρνουμε είναι να αφήσουμε όση αγάπη έχουμε να κυλήσει ενδοφλέβια στην καρδιά και στο μυαλό Της.
Χρόνια πολλά Λυδία μου,
δεν θα άλλαζα τα τέσσερα αυτά χρόνια με τίποτε άλλο στον κόσμο..."
7 σχόλια:
δεν νομίζω ότι υπάρχουν λόγια...
καλημέρα
Εχεις δικιο απλως να,τετοιες ιστοριες, την ωρα ακριβως που καποιος τις βιωνει διαβαζοντας τες σε "πραγματικο χρονο", αποκτα και για τη δικη του ζωη αλλη δυναμη και αλλη θεωρηση των πραγματων.Πιο ουσιαστικη.Πιο ανθρωπινη.Δεν ειναι;
Την καλημερα μου.
respect
Νο comments
καλησπέρα, ωραίο blog :)
Τα σεβη μου για τη σιωπη σας...
Καλημερα φιλοι.
αυτο ειναι η θεωρια στο μαθημα 'η ζωη' που σου λεει ξυπνα τα εχεις ολα
Τι ομορφα που το ειπες..
Η θεωρια στο μαθημα 'η ζωη'.
Δημοσίευση σχολίου