"Δεν θα κρυφτώ πίσω από το δάκτυλό μου. Ψηφίζω Συνασπισμό και υποστηρίζω Συνασπισμό. Για όποιον έχει στοιχειωδώς ασχοληθεί με το ζήτημα, αυτό σημαίνει ότι διαφωνώ με τις μισές του ενέργειες, τσακώνομαι χειρότερα με τους άλλους Συνασπισμένους απ' ότι, ας πούμε, με τους ΠΑΣΟΚους και ότι έχω τουλάχιστον τρεις απόψεις για κάθε ζήτημα. Αυτό σημαίνει να ψηφίζεις Συνασπισμό."
Θα μπορουσε να ειναι εξομολογηση του Τσιπρα. Δεν ειναι. Ειναι αλλου συμπολιτη μας. Καθ ολα συμπαθη σε μενα που τον γνωριζω διαδικτυακα. Εξαλλου οι περισσοτεροι φιλοι του Συνασπισμου παντα ηταν συμπαθεις σε φιλους και σε εχθρους.
Δες ομως, ειναι το ιδιο η συμπαθεια με την υποστηριξη?
Ας την παρουμε αλλιως τωρα την εξομολογηση ετουτη.
"Δεν θα κρυφτω πισω απ το δακτυλο μου.Ψηφιζω Πασοκ και υποστηριζω Πασοκ. Για οποιον εχει στοιχειωδως με το ζητημα, αυτο σημαινει οτι διαφωνω με τις μισες του ενεργειες, τσακωνομαι χειροτερα με τους αλλους Πασοκους απ οτι, ας πουμε με τους Συνασπισμενους, και οτι εχω τουλαχιστον τρεις αποψεις για καθε ζητημα. Αυτο σημαινει να ψηφιζεις Πασοκ."
Και τωρα να συμπληρωσουμε:
Κι ο Γιωργος ειναι συμπαθεστατος αλλα τον στηριζεις? Δεν υπαρχει φιλος και γνωστος μου που να μην λεει: "Για φιλος ειναι καταπληκτικο παιδι, αλλα για πρωθυπουργος...αστα να πανε. Δεν κανει ο ανθρωπος. Δεν μπορει. Κριμα το ξερω, αλλα ετσι ειναι..."
Η αληθεια ειναι πως αν ο Γιωργος ειχε συλλαβει στο μυαλο του το ποσο πολυ και σε ποσο μεγαλη εκταση στον ελληνικο λαο ειναι αγαπητος...Αν ειχε καταλαβει ποσο πολλα περιμεναν απ αυτον εκατομυρια Ελληνες ισως τωρα να ταν αλλιως τα πραγματα.
Ποσο κοντα στην αληθεια βρισκεται λοιπον αυτη η εξομολογηση. Πολυ. Ποια απ τις δυο? Μα δεν βλεπεις πως δεν εχει σημασια ?
Κι ομως αυτα τα κομματα καλουνται ολοι να τα υποστηριξουν και να τα αναδειξουν ως.. Την εναλακτικη προταση διακυβερνησης.
Τη συγχιση αυτη λοιπον αλλοι τη λενε διακινηση ιδεων κι αλλοι διαρκης ζυμωση. Αλλοι εσωκομματικη δημοκρατια ,αλλοι συμμετοχικη δημοκρατια κι αλλοι απλως. . παρακολουθουν αδιαφορα τα "φαινομενα" και ισως τα ψηφιζουν (ακομα) κι ολας.
Αλλα ετσι θα παμε μπροστα?
Και τον Καραμανλη και τη δεξια καταιγιδα του ακρατου καπιταλισμου,των σκανδαλων, της αδιαφανειας, της διαφθορας, των διαπλεκομενων, της φτωχιας,της αναλγησιας, της ακριβειας, της ανεργιας, της υποκρισιας στο μακεδονικο ,της,της, της...ετσι θα την ανατρεψεις λαε?
Και εγω τελος παντων γιατι νιωθω μονιμως χαμμενος, ποιος θα μου εξηγησει?
7 σχόλια:
με όλο το θάρος...
ότι και να ψηφίσεις ... στάχτη και μπούρμερη θα βγει...
εγώ δεν ξέρω από αυτά...
εγώ ψήφιζα τρελλά εξ επ ανέκαθεν...
αλλά υπάρχει ένα μέρος που αισθάνομαι ωραία ... οι εργατικές συνελεύσεις και τα συνδικάτα... τουλάχιστον εκεί ξέρεις...
επί τη ευκερία για ένα λόγο θα ψήφιζα ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ... για μια ΡΗΓΟΥ μια κούκλα από τους Αμπελοκήπους που με τρέλλενε σαν ήμουν νιός... αυτά τα ινδικά της... το πατσουλάκι της τα βυζάκια της...
Το ερωτημα ηταν ρητορικο βεβαιως.Εχουν γνωση οι φυλακες...
Τείνω να συμφωνώ με τον akrat. Ο ψήφος έχει γίνει μαρτύριο. Τα μισά κόμματα, προτιμάς να το κόψεις το ρημάδι παρά να ψηφίσεις, και τα άλλα σου θυμίζουν ξαναζεσταμένη σούπα. Με κάθε κόμμα έρχονται και αμαρτίες. Ο ΣΥΝ με τα πανεπιστημιακά του συνδικάτα του εγκλήματος, το ΚΚΕ με τον ξύλινο λόγο που δεν μπορεί να πείσει, το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ με όλα τα υπόλοιπα δεινά. Δεν θα μιλήσω για το ΛΑΟΣ, γιατί αυτό είναι απλά επικίνδυνο. Δυστυχώς ζούμε σε μία πολιτική χρεοκοπία, την οποία εμείς τη συντηρούμε και χειροκροτούμε. Μαζί με την έλλειψη ηγεσίας και την παντελή έλλειψη επαφής με τον κυρίαρχο (εδώ πέφτει γέλιο) λαό, το καινούριο φρούτο είναι η παντελής αδιαφορία. Τον βλέπεις, μάτια μου, τον πολιτικό, δεν το έχει. Σου μιλάει και από μέσα ξέρεις ότι έχει βάλει κασσέττα και παίζει. Τα ίδια τροπάρια, άλλο ίσο. Η κίνηση Τσίπρα φάνηκε ότι άρεσε. Η κίνηση του Αλαβάνου εμένα μου άρεσε πιο πολύ. Έδωσε μαθήματα πολιτικής σε όλα τα κόμματα. Για πρώτη φορά έφυγε πρόεδρος κόμματος, ενώ το κόμμα του είχε επιτύχει σημαντική άνοδο στις εκλογές και χωρίς να τον κυνηγάνε σκάνδαλα ή δελφίνοι. Μπράβο στον κύριο Αλαβάνο, μένει να δούμε αν ο κ. Τσίπρας θα φερθεί αντάξια των νιάτων του.
Και δηλαδή τι προτείνεις; Εκτός κι αν δεν έχεις πρόταση και περιμένεις να τη διαμορφώσεις από τα σχόλια των επισκεπτών σου.
Αν είναι έτσι, μετά χαράς να σου πω τι κάνω εγώ από τότε που έφυγα από το ΚΚΕ στη δεκαετία του '90:επιλέγω πάντα το ¨μικρότερο κακό¨ αφού σιγουρεύτηκα πως το απόλυτο καλό δεν υπάρχει.
Το θέμα βέβαια που μπαίνει είναι πως μπορείς να κρίνεις και να επιλέξεις το μικρότερο κακό!
Είναι πιο απλό από όσο φαίνεται...
Αν είσαι μεγαλοκαρχαρίας ψηφίζεις αυτόν που υπόσχεται να σου πάρει τα λιγότερα.
Αν είσαι μεγαλομπατίρης επιλέγεις αυτόν που υπόσχεται να σου δώσει τα περισσότερα.
Αν είσαι όμως σκεπτόμενο άτομο που αντί ¨εγώ¨ λέει ¨εμείς¨, ψηφίζεις αριστερά οπωσδήποτε και εκτός ΚΚΕ ο,τιδήποτε!
Εγώ πάντως στην παρούσα φάση ψηφίζω ΣΥΝ-είναι το μικρότερο κακό…
Synea,
Αν εισαι μεγαλοκαρχαριας ψηφιζεις αυτον που εγγυημενα σου χαριζει τα περισσοτερα.
Αν εισαι μεγαλομπατιρης ψηφιζεις αυτον που σου υποσχεται να σου κλεψει τα λιγοτερα.
Εΐμαι ευτυχης που σ αυτη την λογικη ακομη πιστευεις πως ο Συν ειναι αριστερα των αλλων οταν δυστυχως οι εχοντες αλλη γνωμη εχουν και ολοενα και περισσοτερα επιχειρηματα για να την υποστηριξουν την γνωμη τους αυτη.
Παντως μην περιμενει κανεις φιλος απο μενα να του πω τι να ψηφισει.Ειμαι πολυ "μικρος" για να δινω τετοιου ειδους συμβουλες.Το μονο που μπορω να φωναζω ειναι να ξυπνησουμε, να σηκωθουμε απ τους καναπεδες και να αντιδρασουμε.Το πως θα το βρει ο καθενας μονος του και καποια στιγμη ολοι μαζι.Η ιστορια διδασκει πως αφου δημιουργηθουν οι αντικειμενικες συνθηκες μια απλη πολλες φορες αφορμη φτανει και περισσευει για να ξεκινησει η αλλαγη.
Τα σεβη μου.
Η σημερινή δημοκρατία είναι μία αριστοκρατία, μία Αυλή όπου όλοι μπορούν να έχουν την υπόσχεση του να είναι ευνοημένοι, και είναι πολλοί αυτοί που δεν έχουνε φραγμό στην ασυδοσία τους. Τα μικρά κόμματα, ως ρυθμιστές, είναι πάντα προτιμότερα από ένα ισχυρό μεγάλο, πλήρη αλαζονείας κόμμα. Οι συνασπισμοί κομμάτων ακόμα πιο επιθυμητοί.... Ίσως έτσι υπάρχει περισσότερος έλεγχος... Θα δείξει...
Αν και δεν είμαι αισιόδοξος,και σίγουρα κάτι άλλο χρειάζεται.. Υπάρχει όμως ωριμότητα στον λαό, ακόμα;
Η ωριμοτητα υπαρχει αν θες τη γνωμη μου.
Απλως αυτη καλυπτεται ακομη απο την μικροψυχια(αποτελεσμα της κρισης)των ανθρωπων μην τυχον και χαθουν τα minimum κεκτημενα.Ετσι αντι να ξεκινουν αγωνες οχι αντιστασης αλλα αντιδρασης καθοντε στους καναπεδες σαν αποχαυνομενοι και παρακολουθουν τα συμβαινοντα.
Καποια στιγμη (και συνηθως, εξ απροβλεπτου αφορμης) γινεται το μπαμ, η αποκαλυψη δλδ των τεραστιων δυνατοτητων των λαων που βιωνουν το προβλημα και επερχεται η πολυποθητη αλλαγη.
Κατι τετοιο περιμενω να γινει και τωρα, γιατι οντως δεν παει αλλο και δεν περιμενω να γινει αυτο απο καποιο απο τα σημερινα κομματα μικρο η μεγαλο , ουτε απο συνασπισμο καποιων εξ αυτων αλλα μεσα απο διασπασεις και δημιουργια εντελως νεων πολιτικων σχηματισμων που απ οτι φαινεται δεν αργουν και πολυ να εμφανιστουν.
Δημοσίευση σχολίου