Τι γινεται στο Κοσοβο.

Αφηνεις ενα κομματι κρεας (εστω και σαπιο) σε μιαν ακρη.
Τα λυσσασμενα σκυλια μαζευοντε γυρω του λιγο διστακτικα και δηθεν αδιαφορα ταυτοχρονα. Κοιτουν το ενα το αλλο στα ματια και ζυγιζουν στα βλεμματα τη δυναμη τους . Φωνη δεν βγαινει απο κανενα στομα, μονο ενα γουργουρητο απο μεσα τους.
Σαλια τους σταζουν απ τα μισανοιχτα στοματα τους. Και ξαφνικα, σαν συνεννοημενα, ολα μαζι με μια κινηση αστραπη ορμουν το κρεας να ξεσκισουν. Πανω στη μαχη τραυματιζουν, δαγκωνουν, σκιζουν το ενα το αλλο, μεχρι να ξεκαθαρισει ο δυνατοτερος. Πονανε, υποφερουν , γρυλιζουν αλαφιασμενα. Ξεθεωμενα τα ηττημενα αποσυροντε στην ακρη κοιτωντας τον "μεγαλο" ν' απολαμβανει αλλο ενα θεσπεσιο γευμα. Γλυφοντας τα αιματα απ τις πληγες τους σκεφτοντε την επομενη φορα και φανταζοντε τη μεγαλη ρεβανς. Οι χαμμενοι...