19/2/08

Η επαφη


Μέρες, μέρες να χτυπήσει το τηλέφωνο
μήνες, χρόνια;
Δεν ηχείς.

Εκλήθη ο έμπιστος μου ωριλά
μου έκανε ακουόγραμμα
μια χαρά, μου λέει, ακούς τι σ’έπιασε.

Εκλήθη εν συνεχεία ξανά ο τεχνικός.
Δε χτυπάει του είπα.

Σε ξεβίδωσε, σ’εκανε φύλλο και φτερό
καλώδια μπαταρίες
λάδωμα στη φωνή σου
εντάξει η συσκευή

-Η ζημιά είναι από μέσα
σ’το είπα και την άλλη φορά
θριαμβολόγησε ο ηλεκτρολόγος

Εχει βλάβη η επαφή
πρέπει να σκάψω

- ας’το
αφού είναι η επαφή
θα σκάψω εγώ
ξέρω να τη θάψω
δεν είναι τίποτα ξέρω.

Κικη Δημουλα

2 σχόλια:

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

... Πάντα οι στίχοι που μιλάνε με εικόνες κι αλληγορίες, ασκούσανε πάνω μου την δύναμή τους εντονότερα... Και το συγκεκριμένο ποίημα, γυμνή την δύναμη στις λέξεις, στο αίμα την περνάει κατευθείαν...και κοκκινίζει τον νου.
Καλό βράδυ να έχεις, συγχαρητήρια για την επιλογή!

roadartist είπε...

Πολύ όμορφη η επιλογη σου πραγματικά..