Η παραβολη ε... συγνωμη, η ιστορια ηθελα να πω που ακολουθει ειναι αληθινη.
1938. Ο Ανεστης Δελιας ηταν ενα νεο κι ομορφο παλληκαρι που επαιζε μπουζουκι , εγραψε λιγα αλλα σπουδαια τραγουδια κι επισης ηταν κι εξαιρετικος ερμηνευτης.
Ηταν ενας απο τους τεσσερις της περιφημης "τετραδος της ξακουστης του Πειραιως".
Η μοιρα τα φερε ετσι, ωστε να γνωρισει καποτε μια ομορφη γυναικα με το παρατσουκλι "Κουλα Σκουλαρικου". Ο Δελιας την ερωτευτηκε κι αποφασισε να ζησει μαζι της.
Η Σκουλαρικου ομως ητανε πρεζου. Επαιρνε ηρωινη.
Απο φοβο μηπως ο Δελιας καποια μερα την εγκαταλειψει, κατεστρωσε ενα σατανικο σχεδιο. Αποφασισε να τον κανει κι εκεινον πρεζακια, βαζοντας τον να εισπνεει ηρωινη καθε νυχτα στον υπνο του. Η μεθοδος ηταν αυτη:
Μολις αποκοιμιοταν ο Δελιας , εφτιαχνε ενα χαρτινο χωνακι και στη βαση του εριχνε μια πρεζα ηρωινης. Υστερα εβαζε το χωνακι μπροστα στη μυτη του Δελια. Κι εκεινος αναπνεοντας επαιρνε τη δοση του. Ετσι μεσα σε λιγο καιρο καταντησε κι εκεινος πρεζακιας.
Ο Δελιας εγινε απολυτα εξαρτημενος απ το ναρκωτικο αλλα και απο την Σκουλαρικου που ηξερε τις πιατσες και προμηθευοταν το φαρμακι.
Ο Δελιας αρχισε να παραπαιει.
Τα ποδια του δεν τον σηκωνανε στο παλκο.
Η ειρωνια ηταν οτι το χαλι του ο Δελιας το ειχε περιγραψει προφητικα δυο χρονια πριν το 1936 στο περιφημο τραγουδι του "ο πονος του πρεζακια", αναφερομενος φυσικα στους δυστυχεις πρεζακηδες που εβλεπε γυρω του.
Ακολουθησε η εξορια του στην Ιο το '39 και οταν ξεσπασε ο πολεμος το '40 ντυθηκε στο χακι. Εκει ουτε τσιγαρο δεν ειχε να καπνισει. Σιγα σιγα μπηκε στον δρομο της απεξαρτησης. Οταν επεστρεψε ομως στην Αθηνα και προσπαθησε να κρυφτει απ την Σκουλαρικου για να μην ξαναπεσει στην πρεζα , αυτη τον ανακαλυψε σε καποιο μπουζουξιδικο του Θησειου οπου δουλευε με τον Κηρομυτη για να βγαλει κανα φραγκο και τον εβαλε ξανα στο φαραγγι του θανατου.
Ο Δελιας βρεθηκε τελικα νεκρος το καλοκαιρι του '44 εξω απο τον τεκε του Ντανακουλη στο Μεταξουργειο. Το πρωι τον μεζεψανε με το καρο της αστυνομιας.
Η Κατερινα , ετσι ηταν το ονομα της περιφημης Κουλας Σκουλαρικου, κατα τραγικη ειρωνια εφυγε απ τη ζωη πενηντα χρονια μετα...
8 σχόλια:
Καλημέρα... Η ζωή ο πιο μεγάλος τραγωδός.
Πολλοι αγαπησανε την εξουσια την σκουλαρικου (πολιτικη-μμε κλπ δεν εχει σημασια).
Κι αυτη με τον ιδιο τροπο τους εκανε ολους εξαρτημενους απ τα θελγητρα της κι απ τα στολιδια της, μεχρι που τους αλλαξε εντελως και τελικα τους εστειλε στον αγυριστο.Κι οχι τιποτ αλλο αλλα αντε να βρεις τωρα αλλους τετοιους μορφονιους να σε κυβερνησουν χωρις να πεσουν κι αυτοι στα πλοκαμια της κυριας.Τι να πεις? Ατιμη ζωη.Ατιμη κοινωνια.
να πω κάτι με όλο τον σεβασμό....
η πρέζα λέγετε και ΠΑΡΑΜΥΘΑ...
που σημαίνει ότι την ακούς σαν γλύκα σαν παραμύθι... και για να γλυτώσεις πρέπει να απαρνηθείς το παραμύθι... σαν όλα τα παραμύθια της ζωής...
δεν πιστεύω να έγινε πρεζάκιας έτσι ο ρεμπέτης αυτός... την έψαχνε την γούσταρε την παραμύθα και πήγαινε εκεί μόνος του...
πάω συχνά στην πλατεία θεάτρου κάτω από την Αθηνάς στο ΙΚΑ και βλέπω απίστευτα ράκη να περπατάν...
δεκάδες αυτοί δεκάδες άλλοι στην Πλ. Βάθης ΠΑΝΤΟΥ... πήξαμε... πήξαμε στην παραμύθα...
και κάθε προσπάθεια να την παρομοιάσουμε με την εξουσία των πολιτικών είναι λαθεμένη... γιατί τα πρεζάκια ΣΕ ΒΛΕΠΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟΣΟ ΨΗΛΑ που είσαι στα μάτια σου ένα σκουλήκι... μιλάμε για απίστευτα ύψη... είναι οι πιό πετυχημένοι άνθρωποι στον κόσμο ΑΛΛΑ ΓΜΤ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΤΟ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ ΚΑΝΕΙΣ... γι αυτό σαν είναι στο τελείωμα της μαστούρας και ζητιανεύουν σε βλέπουν αφ υψηλού...
αν δεν έχουν πάρει την παραμύθα και εσύ τους λυπάσε τότε εξαγριώνονται γιατί στο σκατομυαλό τους αυτοί σε λυπούντε και δεν κατανοούν γιατί ΕΣΥ τους λυπάσε...
άστε τα χάλια φάση μπρρρρρρρρρρ μακριά από εμάς ο ναρκισισμός της παραμύθας...
Akrat δινεις μια αλλη διασταση στην ιστορια αυτη, ξεκινωντας απο τη βαση πως δεν ειναι αληθινη.Ειναι ομως.
Σ ευχαριστω για το σχολιο σου.Θα το σκεφτω.Την καλημερα μου φιλε.
Αθελα του ο καθε λαος την τρωει την παραμυθα και σκλαβωνεται.Πολλες ευθυνες εχει ομως και ο ιδιος.Μην το ξεχναμε αυτο κι ισως ως προς αυτο να εχει δικιο ο akrat.
Διαβασα στην ιστορία με την Σκουλαρικω και τον Δελια σε κάποιο βιβλίο του Πετροπουλου...:) αληθινη οντως καθοτι ότι εγραφε ηταν αποτελεσμα ερευνας...
Ο Πετρόπουλος σημειώνει επισης ότι οταν οι χασικληδες (παρέα του Δελιά) πηραν χαμπάρι την λαδιά δωσανε την Σκουλαρίκω στην αστυνομία για να γλιτώσουν (οπως νομιζαν) τον αρκαντάση τους...
Το μαγαζί στο Θησείο ηταν καποιου Πίκινου πολύ εντάξει μαγαζάτορα της εποχής που βοήθησε πολυ κόσμο. Ενας τελειωμένος ενα βράδυ του την έφερε με ενα σπαθί(κάμα) και του το πέρασε απο εμπρός πίσω...
Ο Δελλιάς (ή Αρτέμης στη πιάτσα), οντως την πάτησε απο τη "Κουλα"
Μαρτυρίες απο τότε ρεμπέτες αναφέρουν οτι βρεθηκε στη Βαρβάκειο κοκκαλο σε ενα καροτσάκι(καπου στις αρχές του 40 μαλλον).
Καλως σε βρήκα.
Δημοσίευση σχολίου