Μιση Ζωη

Ειχα ενα φιλαρακι παλια απο το σχολειο που τον λεγανε Νωντα.
Ειχαμε περασει πολλες καλες στιγμες μαζι.Καποτε τελειωσε το σχολειο ,χαθηκαμε.Τραβηξα αλλου εγω ,αλλου εκεινος.Εκει που πορευτηκα εγω πορευτηκα παρεα με μια γυναικα -τη Ζωη- πολυ ξεχωριστη, τη γυναικα μου.Παλια οταν ειμασταν μικροι εκεινη ηταν ο πρωτος του ερωτας.Την εβλεπε και ελιωνε ο καημενος.Ποτε δεν μπορεσε ομως να της εκφρασει τον ερωτα του.Ενα μικρο κρεμμαστο -μια μιση ασημενια καρδια- τολμησε μοναχα μια φορα να της προσφερει..
Εκεινη το γνωριζε αλλα παντα τον εβλεπε σαν "φιλο". Ηταν καταπληκτικο παιδι πραγματικα .Ο καθενας θα θελε να τον εχει κολλητο του.
Καποια στιγμη οταν εγινε και δεσαμε σχεση με τη Ζωη , το υποσχεθηκαμε ο ενας στον αλλο.Να μαστε οσο πιο διακριτικοι γινοταν μπροστα του .Δεν θελαμε ποτε να τον πικρανουμε οσο κι αν ξεραμε πως αυτο θα συνεβαινε ετσι κι αλλιως.Ομως τι μπορουσε να γινει?Ειχαμε κι εμεις δικαιωμα στον ερωτα...
Μας εβλεπε μαζι και ραγιζε η καρδια του.Καποια στιγμη σκεφτηκε να βαλει καποιον κοινο γνωστο να της μιλησει για το δραμα που περνουσε αλλα τελικα δεν τολμησε ουτε αυτο να πραξει.Το πηρε καποτε αποφαση πως θα μενε μονος.Ολοι ελεγαν ,πως θα του κραταγε καιρο το μαραζι και πως δε θα ταν κατι ευκολα περαστικο.
Περασε καιρος κι εκεινος τραβηξε το δρομο του.Καποιος καποτε μας ειπε πως τον ειχε συναντησει καπου στη Ροδο κι ητανε καλα.Καποιος αλλος πως τον ειχε δει σε διακοπες στην Κρητη.Μετα απο χρονια ενας αλλος ειχε ακουσει απο γνωστο πως κατι, αρρωστος ηταν.
Πριν λιγες μερες τελικα τον συναντησα στον Πειραια στο Πασαλιμανι. Κοντοσταθηκα μια στιγμη μα αμεσως ετρεξα να του μιλησω.Χαρηκε μου φανηκε σαν τον αναγνωρισα .Και τη Ζωη
μολις τον ειδε, της χαμογελασε γλυκα. Μιλησαμε για δυο λεπτα .Θα πιναμε και καφε ,μα επρεπε να παει στα παιδια του μας ειπε ,ητανε μονα τους στο σπιτι. Ειπαμε να βρεθουμε καποια στιγμη αλλα μαλλον ετσι γενικα το ειπαμε μου φανηκε.
Χθες το πρωι ξαφνικα χτυπησε το κουδουνι ενας κοινος μας φιλος ο Ερμης που ειχαμε να δουμε απο "τοτε". Στενοχωρημενος ητανε. Μας ειπε για τον Νωντα .Για τις ατυχιες του και τα βασανα του.Ειχε παντρευτει μια Ελπιδα (αν και λεγανε οχι απο ερωτα μαλλον) μα την ειχε χασει ξαφνικα πανω στο χρονο απο τροχαιο. Παιδια δεν ειχε προλαβει να κανει ποτε. Ειχε πεσει σε αφασια μια εποχη και τον τρεχανε αριστερα δεξια. Καποιες φορες τον εβλεπαν να γυριζει στους δρομους και να παραμιλα τ ονομα της, Ζωη, Ζωη, Ζωη ...Αλλοι λεγαν πως παραμιλουσε Ατιμη Ζωη. Πως ειχε παντως σαλεψει ελεγαν ολοι και πως προχωρουσε παντα βιαστικα ,με το κεφαλι σκυφτο και τρεμαμενο σαν τη φλογα στον ανεμο.
Τωρα τελευταια δεν ηταν παλι στα καλα του..
Μια μερα πριν τον ειχε παρει στο τηλεφωνο τον Ερμη και του χε πει πως ηθελε να τον δει ,να του μιλησει.Βρεθηκαν και του ζητησε να μεσολαβησει ωστε να βρεθει μια μονο φορα με την Ζωη...
Ο Ερμης εφυγε αμηχανος και σκεφτικος χθες απο το σπιτι μας.
Εμεις, ειχαμε μεινει μονοι κι αποσβολομενοι.Κοιταχτηκαμε για μια στιγμη κι αμεσως η γυναικα μου σχηματισε το αριθμο του τηλεφωνου του .Το αφησε να χτυπησει πολλες φορες πριν τελικα το κατεβασει απογοητευμενη. Ο Νωντας προφανως δεν ηταν εκει.
Αργα το βραδι τελικα μαθαμε ... πως ηταν.
Για τελευταια φορα στη ζωη του ειχε σταθει και παλι δειλος και μονος.Τον βρηκαν διπλα στο τηλεφωνο με μια μιση ασημενια καρδια στο χερι...
Μαθαμε επισης πως η αστυνομια βρηκε σπιτι του εκατονταδες ποιηματα και γραφτα διαφορα ,ολα με τιτλο "Ζωη μου".
Την Κυριακη θα γινει η τελετη μας ειπαν.
Θελω να παω να του πω : Στο καλο ρε φιλε, στο καλο.
Τη μιση "Ζωη" παντα εσυ θα την εχεις...