«Δεν καταλαβαίνω και πολλά από κράτη και σύνορα. Ξέρω μόνο ότι η Γη είναι στρογγυλή και ότι, εν αντιθέσει προς τα δέντρα που έχουν ρίζες, οι άνθρωποι έχουν πόδια για να περπατούν»
(μότο της καναδέζικης ομάδας "No one is Illegal").
Εδώ και μερικές δεκαετίες, από τα μέσα της δεκαετίας του 1970, η συντριπτική απάθεια της κοινωνίας κι η συνακόλουθη υποχώρηση των πολιτικών και κοινωνικών κινημάτων –μεγαλειώδης επιθανάτιος ρόγχος των οποίων υπήρξε η επανάσταση του Μαΐου του ‘68 στη Γαλλία- έχουν επιτρέψει στις καπιταλιστικές γραφειοκρατίες να αντεπιτεθούν. Με την πρώτη ευκαιρία ανέτρεψαν το καθεστώς κεϋνσιανής πολιτικής που είχε επικρατήσει σταδιακά, μετά τον Β’ Π. Π., κάτω από την πίεση των αγώνων του τότε εργατικού κινήματος. Σήμερα που η κοινωνία έχει αποσυρθεί απ’ τη δημόσια σφαίρα και ασχολείται μόνο με τον τηλεοπτικό/καταναλωτικό αυνανισμό και τη διασκέδαση, οι οικονομικές και πολιτικές γραφειοκρατίες βρήκαν το πεδίο ελεύθερο για να επιβάλουν μια μορφή ιδιαιτέρως βίαιου καπιταλισμού.
Μια από τις χαρακτηριστικότερες κοινωνικές συνέπειες των νεοφιλελεύθερης εμπνεύσεως οικονομικών πολιτικών είναι
το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης.
Η δίχως όρια εκμετάλλευση του Τρίτου Κόσμου γεννά ορδές απελπισμένων ανθρώπων οι οποίοι, για να μην πεθάνουν απ’ την πείνα, απ’ τις ασθένειες κι απ’ τους πολέμους, αποφασίζουν να αναζητήσουν την τύχη τους (που λέει ο λόγος), προσπαθώντας να μπουν και να βρουν δουλειά σε κάποια από τις δυτικές χώρες. Τόσο η Ευρώπη όσο και οι Ηνωμένες Πολιτείες αντιμετωπίζουν τεράστια προβλήματα, καθώς η είσοδος των μεταναστών προκαλεί όχι μόνο οικονομικά, αλλά και κοινωνικά προβλήματα (από την άποψη του συστήματος πάντοτε). Γι’ αυτό το λόγο έχουν υιοθετηθεί μερικά εντελώς απάνθρωπα και απαράδεκτα- από την άποψη της προστασίας και του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων- μέτρα.
Η Ελλάδα,
ως χώρα που βρίσκεται στη νοτιοανατολική μεθόριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, βιώνει με μεγάλη ένταση όλη αυτή την κατάσταση. Κάθε μέρα σχεδόν ακούμε απ’ τα δελτία ειδήσεων για βάρκες και σαπιοκάραβα με λαθρομετανάστες που βουλιάζουν στα νερά του ανατολικού Αιγαίου. Ταυτόχρονα, όσοι απ’ τους δύστυχους αυτούς ανθρώπους καταφέρουν να περάσουν ζωντανοί σε ελληνικό έδαφος, θα έχουν να αντιμετωπίσουν τη χυδαιότητα του ελληνικού κράτους, αλλά και των πολιτών του. Ως γνωστόν, ένα μεγάλο μέρος από τους λαθρομετανάστες που περνάνε στην Ελλάδα –οι μη ευρωπαίοι- το κάνουν με σκοπό να μαζέψουν μερικά χρήματα, να βγάλουν βίζα και να περάσουν σε κάποια άλλη ευρωπαϊκή χώρα. Το χυδαίο ελληνικό κράτος όμως εφαρμόζει μια απολύτως συνεπή και συνεκτική πολιτική έμμεσης απέλασης και αποθάρρυνσης των μεταναστών. Δεν τους επιτρέπει να βγάλουν βίζα, τους δυσκολεύει αφάνταστα να αποκτήσουν και να ανανεώσουν την περίφημη Πράσινη Κάρτα, δε βγάζει χαρτιά ούτε δίνει την ελληνική υπηκοότητα στα παιδιά τους που έχουν γεννηθεί εδώ, τους κυνηγάει με τις περίφημες «επιχειρήσεις σκούπα» του Καραδήμα, του Πρετεντέρη και των συναδέλφων τους κ.λπ.
Όλα αυτά είναι γνωστά.
Το μόνο ίσως καινούργιο είναι ότι αυτού του είδους η πολιτική φτάνει να καθορίζει μέχρι και τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει το λιμενικό τα δουλεμπορικά πλοιάρια: όπως μαθαίνουμε από πρόσφατη καταγγελία της Διεθνούς Αμνηστίας, υπάρχει συγκεκριμένη πολιτική έμμεσης βύθισης των σκαφών που μεταφέρουν λαθρομετανάστες –κάτι ανάλογο με αυτό που είχε γίνει, απολύτως απροκάλυπτα, πριν από κάποια χρόνια, στην Ιταλία. Οι πιέσεις από την Ε. Ε. είναι μεγάλες και ο Βουλγαράκης (του οποίου το όνομα, γραμμένο με αγγλικούς χαρακτήρες σημαίνει ακριβώς «χυδαιότητα») φυσικά δεν έχασε χρόνο.
Αυτό που έχει σημασία
όμως είναι να καταγγείλουμε και τη χυδαιότητα του μέσου νεοέλληνα μικροαστού, αυτού του απαράδεκτου είδους ανθρώπου για το οποίο έχουμε ξαναμιλήσει. Διότι αν οι καπιταλιστές και οι δημαγωγοί της φιλελεύθερης ολιγαρχίας τα κάνουν όλα αυτά, ωθούμενοι αποκλειστικά από οικονομικής φύσεως κίνητρα, ο νεοέλληνας εκμεταλλεύεται την κατάσταση που δημιουργείται απ’ αυτές τις πολιτικές προκειμένου να εκτονώσει το κόμπλεξ κατωτερότητας που νιώθει –ως δήθεν απόγονος του αρχαιοελληνικού μεγαλείου- πάνω στους δύστυχους λαθρομετανάστες, επιβεβαιώνοντας τον πατριωτισμό του.
Όπως έδειξε μια δημοσκόπηση η οποία παρουσιάστηκε στην εκπομπή του Εισαγγελάτου, που αναφέραμε σε προηγούμενη υποσημείωση, ο Νεοέλληνας είναι ο πιο ξενοφοβικός λαός της Ευρώπης, καθώς σε ποσοστό 87% θεωρεί τους μετανάστες ανεπιθύμητους. Πρόκειται για απίστευτη χυδαιότητα, αν αναλογιστεί κανείς ότι για δεκαετίες ολόκληρες οι Νεοέλληνες μετανάστευαν κατά ορδές στη Γερμανία, τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Αυστραλία. Δεν είναι να εκπλήσσεται όμως κανείς μ’ αυτή την κατάσταση, αν σκεφτεί ότι είναι οι ίδιοι αυτοί που τα λένε αυτά μ’ αυτούς που βγαίνουν και διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους υπέρ των στρατιωτικών και μαθητικών παρελάσεων και ενάντια στο λαό της Δημοκρατίας της Μακεδονίας. Ο μικροτσουτσουνισμός του πατριώτη –για να μην τα ρίχνουμε όλα στη Χρυσή Αυγή, τον Βορίδη και τους λοιπούς δεδηλωμένους εθνικιστές και νεοναζί- που θέλει να «πάρει την κόκκινη μηλιά» είναι ο ίδιος μ’ αυτόν που θεωρεί ότι οι μετανάστες «αυξάνουν την εγκληματικότητα», «μας κλέβουν τις δουλειές» κ.λπ.
Ως διεθνιστές και δημοκράτες καταγγέλλουμε
όχι μόνο το ελληνικό κράτος, τους εκπροσώπους του και τις απαράδεκτες πολιτικές του, όχι μόνο σε ό,τι αφορά στα ζήτημα των μεταναστών, αλλά και σε ό,τι αφορά στο ζήτημα του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων συνολικά, αλλά και την ελληνική κοινωνία η οποία όχι απλώς συναινεί, αλλά και εκμεταλλεύεται αυτή την κατάσταση για δικό της όφελος. Είναι προφανές ότι μια κοινωνία που ασχολείται μόνο με το ποδόσφαιρο, τη Γιουροβίζιον και τον Χατζηνικολάου είναι ανίκανη να βγει απ’ τον μικροαστικό της μικρόκοσμο (την «οικογένεια», τους «φίλους» και το «σπιτάκι») και να σκεφτεί ότι για να μπορεί αυτή να καταναλώνει προϊόντα και διασκεδάσεις, ένα μεγάλο μέρος των συνάνθρωπων μας πεθαίνουν και δεινοπαθούν στην προσπάθειά τους να εξασφαλίσουν τα αναγκαία για μια στοιχειωδώς υποφερτή ζωή. Αιδώς Αχρείοι.
ΜΕΣΑ ΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ, ΕΞΩ Η ΝΤΟΡΑ
ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΟΥΝ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ, ΧΑΡΤΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ.
αναδημοσιευση προς διαλογο ,απο το blog: αυτονομια η βαρβαροτητα
2 σχόλια:
Νομίζω πως κανείς δεν μας ακούει...
Τι κι αν ειμαστε λιγοι;Με μας τους λιγους ν ανοιξει ο "χορος"...
Δημοσίευση σχολίου