Στων λαθών μου το βυθό

Στων λαθών μου το βυθό απευθύνομαι
στην ενδελέχεια της ζωής μου να σκύψω
μα όσο βουτώ κι όσο καλύτερος γίνομαι
τόσο ψάχνω και ποτέ δεν την βρίσκω

Σε ιδέες και σημαίες όλο τάζομαι
τον σκοπό και το νόημα να ζήσω
μα όσο αγαπώ και ριγώ κι όσο νοιάζομαι
τόσο ρισκάρω εαυτόν να σκορπίσω

Σ' ανηφόρες βαδίζω και καίγομαι
νικητής κορυφές να πατήσω
μα όπου κι αν φτάνω ξανά απελπίζομαι
και τόσο πίσω και πάλι γυρίζω

Στων λαθών μου το βυθό απευθύνομαι
τις πληγές μου με μέλλον να σβήσω
μα όσο πιστεύω απ' τις παλιές πως γιατρεύομαι
τόσο αναγκάζομαι για νέες να μιλήσω