tag:blogger.com,1999:blog-6331242720754277613.post2226767869131346909..comments2023-10-30T17:34:17.664+02:00Comments on exoaptonkyklo: Ο Κος Κ.exoaptonkyklohttp://www.blogger.com/profile/04337921325449222506noreply@blogger.comBlogger8125tag:blogger.com,1999:blog-6331242720754277613.post-60991719393789798172009-02-23T21:45:00.000+02:002009-02-23T21:45:00.000+02:00Αγαπητη vasiliskos καλησπερα κι ευυχαριστω για τον...Αγαπητη vasiliskos καλησπερα κι ευυχαριστω για τον καλο σου λογο.<BR/><BR/>Περνωντας σημερα απ το φουρνο της γειτονιας για ψωμι ρωτησα τη φουρναρισα.<BR/>"Κυρα Κουλα, σου ερχονται καθολου να σου ζητησουν ψωμι χωρις να πληρωσουν?"<BR/>Ζητιανοι εννοεις, με ρωταει. Ναι, της λεω, ξερεις αποροι που δεν εχουν να φανε... Ουουου μου απαντα.<BR/>Βρε συ Κουλα, της λεω, αν μαζι με το ψωμι της ημερας σου πληρωνω και μια φρατζολα εξτρα θα τους το δινεις επιπλεον? "Ρε τακουλη (ετσι με αποκαλει) λες να μην τους δινω...<BR/>Οτι μπορω κι ολο οσο δεν πουλαω στο τελος της ημερας που το δινουμε νομιζεις... Γι αυτο σου λεω, δεν χρειαζεται...<BR/>Αλλα,πως σου'ρθε τωρα αυτο?"<BR/>Ε, μωρε (της λεω), τους βλεπω εξω στους δρομους ειδικα τετοιες μερες με τετοιο ψοφοκρυο και τους λυπαται η ψυχη μου...<BR/>Τελικα απο γειτονες εμαθα οτι υπαρχουν αρκετοι ακομα ανθρωποι που βοηθανε οσο και οπως μπορουν τετοιες περιπτωσεις αλλα θα μου πεις φτανει αυτο? Φυσικα και οχι, απλως σκεφτομαι οτι υπαρχουν ακομη αρκετοι Ανθρωποι γυρω μας κι αυτο ειναι οπως και να χει κατι αισιοδοξο, κατι που μας λεει πως δεν εχουν ολα χαθει. Να, αυτο μοναχα, τιποτα παραπανω...Στρατος "exoaptonkyklo" Ραπτοπουλοςhttps://www.blogger.com/profile/05034893401369471193noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6331242720754277613.post-50394970190426050252009-02-23T20:39:00.000+02:002009-02-23T20:39:00.000+02:00Κάποτε στο λεωφορείο που έπαιρνα γνώρισα ένα ζευγά...Κάποτε στο λεωφορείο που έπαιρνα γνώρισα ένα ζευγάρι όπου ο σύζυγος είχε πάθει εγκεφαλικό πολύ νέος και τον βοηθούσε η γυναίκα του να περπατήσει, μιλούσε κι εξηγούσε τι ήθελε να πει γιατί εκείνος δεν μπορούσε να μιλήσει καθαρά πια κλπ.. Μια φορά μου είχε πει η γυναίκα του,"ξέρεις έχουμε μόνο ο ένας τον άλλον, ούτε περιουσία ούτε τίποτα, αν είχα πάθει εγώ κάτι και τον άφηνα μόνο του, θα κατέληγε σε κάποιο παγκάκι να ζητάει ελεημοσύνη. Δεν είχαμε φανταστεί ότι τόσο νωρίς και τόσο ΑΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΤΑ, μπορεί να μας βρει μια τέτοια καταστροφή.... τώρα ευτυχώς δουλεύω εγώ και για τους δυο όσο κρατάω..."<BR/>Τη καλησπέρα μου, πολύ όμορφο το κείμενο σου..vasiliskoshttps://www.blogger.com/profile/07946544925368285044noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6331242720754277613.post-6998779165045082032009-02-21T17:11:00.000+02:002009-02-21T17:11:00.000+02:00Συνέταιροι στη φτώχεια. Ναι, θα γίνει κι αυτό, αν ...Συνέταιροι στη φτώχεια. Ναι, θα γίνει κι αυτό, αν δεν έχει ήδη συμβεί. Δεν έχω ενδοιασμούς για να αφήσω ένα κέρμα σε ανθρώπου που μου το ζητάνε. Γιατί, ένας στους δέκα πιθανόν να έχει πράγματι ανάγκη. Αν μπορούσαμε να τον αναγνωρίζαμε, καλώς....phlou...flishttps://www.blogger.com/profile/15999667954164544868noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6331242720754277613.post-39038434387180697392009-02-21T11:41:00.000+02:002009-02-21T11:41:00.000+02:00Φιλε NewtonΠολλοι ανθρωποι για να μην πω (υπεραισι...Φιλε Newton<BR/>Πολλοι ανθρωποι για να μην πω (υπεραισιοδοξα ισως) οι περισσοτεροι εχουν το ιδιο ερωτημα με σενα. Η συχνοτητα και το μεγεθος του φαινομενου ειναι τοσο τραγικα μεγαλη που ειναι λογικο ολοι οι υπολοιποι να τελουν υπο συγχιση και αμφιβολιες μπροστα σε τετοια ζητηματα.Απο κει κι επιτα νομιζω ειναι θεμα ενος εκαστου απο μας το πως στεκεσαι απεναντι σε τετοιες καταστασεις. Ξερω ανθρωπους που απο πεποιθηση συμπονουν και παντα βοηθουν τετοιους ανθρωπους (με τα ψιχουλα τους ειναι αληθεια) αλλα παντως το κανουν εστω κι αν πιστευουν πως οι πιθανοτητες να γελαστουν (ως προς την γνησιοτητα του προβληματος) ειναι μεγαλες. Αλλωστε εμεις οι Ελληνε δεν φτιαξαμε το ρητο "κανε το καλο και ριχτω στο γυαλο" ?<BR/>Τις καλημερες μου.Στρατος "exoaptonkyklo" Ραπτοπουλοςhttps://www.blogger.com/profile/05034893401369471193noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6331242720754277613.post-35630526376864217872009-02-21T11:31:00.000+02:002009-02-21T11:31:00.000+02:00Φιλε γατε καλημερα.Ειδα το σχολιο σου οπως και την...Φιλε γατε καλημερα.<BR/>Ειδα το σχολιο σου οπως και την παραπομπη σου και θα θελα να σου πω τα εξης.<BR/><BR/>Δεν ειναι θεμα για μενα αν συμφωνουμε η οχι. Τη διαφωνια, με ανθρωπους σαν εσενα, μονο ως πηγη ζωογονα και οαση στη ερημο μπορω να τη δω. <BR/>Αυτο που με απασχολησε στο θεμα ειναι οχι η πιθανοτητα να ειναι αυτοι οι ανθρωποι επαγγελματιες ζητιανοι γιατι αυτο θα μου ηταν τοσο τραγικα αδιαφορο αφου εχουμε μαθει πια να ζουμε με τις παθογενειες μιας κοινωνιας κι ενος κρατους χτισμενου στα καπιταλιστικα ιδεωδη και στους νομους της ζουγκλας.<BR/>Με απασχολησε ομως η πιθανοτητα, αυτοι οι συγκεκριμενοι ανθρωποι της ιστοριας μας να μην ηταν τετοιοι "επαγγελματιες"...<BR/><BR/>Φανταζεσαι ως πραγματικοτητα το δραμα της απελπισιας τους, της μοναξιας τους, της μαχης τους?<BR/>Τους λογους που τους εφτασαν σε σημειο να μην ειναι ικανοι να διαχειριστουν,μονος του ο καθενας, ουτε καν τη ζητιανια μιας μπουκιας ψωμιου η μμιας σταγονας αλκοολ για το κρυο αλλα να πρεπει να συμβιβαστουν ακομα και στην πιθανοτητα να γινουν ευκολα θυματα ακομα κι απο ανθρωπους ιδιους και χειροτερους (σε μοιρα εννοω) κι απ αυτους τους ιδιους...?<BR/>Με απασχολησε επισης η σκεψη του "συνεταιρισμου" με την εννοια, ως που μπορει να φτασει ο ανθρωπος να μαχεται προκειμενου να μην υποκυψει στην οποια μοιρα.<BR/>Εκει που λες, δεν υπαρχει ελπιδα, παει τελειωσαν ολα, αυτος εκει σηκωνει αναστημα,βρισκει τον τροπο να αγωνιστει και να τα καταφερει...<BR/>Τελος με απασχολησε το χαμηλωμα των ματιων και του κεφαλιου του κου Κ. αναλογιζομενος προφανως τις δικες του ευθυνες κι ενοχες,που ως μερος αυτης της συνχρονης κοινωνιας εμαθε να βρισκει ευκολα τη δυναμη να προσπερνα τετοια "δυσαρεστα περιστατικα", αφου οι παντοφλιτσες στην εξωπορτα του σπιτιου του αλλα κι ο ζεστος μουσακας που τον περιμενει εκει , ειναι σταθερες της ζωης του που δεν μπορουν θυσιαστουν για κανενα "περιστατικο"... <BR/><BR/>Τα σεβη μου.Στρατος "exoaptonkyklo" Ραπτοπουλοςhttps://www.blogger.com/profile/05034893401369471193noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6331242720754277613.post-17293209724300169232009-02-21T07:26:00.000+02:002009-02-21T07:26:00.000+02:00Καλημέρα φίλε, πολύ ωραία η περιγραφή σου.Για τους...Καλημέρα φίλε, πολύ ωραία η περιγραφή σου.<BR/>Για τους ζητιάνους πάντα είχα ανάμεικτα συναισθήματα. Πολλές φορές τους λυπάμαι που για οποιονδήποτε λόγο έφτασαν σε αυτό το σημείο, δέσμιοι του ποτού ή της αρρώστιας τους να αναγκάζονται να τριγυρνάνε στους δρόμους πέφτοντας χαμηλά στα πόδια των άλλων. Άλλες φορές εκνευρίζομαι γιατί αισθάνομαι ότι κρύβουν μια συνομοσία εναντίον της δικής μου καλοσύνης και εργατικότητας.Saqhttps://www.blogger.com/profile/03747828606719317759noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6331242720754277613.post-24655965138257307482009-02-20T22:31:00.000+02:002009-02-20T22:31:00.000+02:00ούπς... "για τους αξιοπαθούντες", είναι το ξόδεμα,...ούπς... "για τους αξιοπαθούντες", είναι το ξόδεμα, φυσικά.<BR/><BR/>Σ;ο)Μαύρος Γάτοςhttps://www.blogger.com/profile/18412252979721240449noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6331242720754277613.post-46553493096448000342009-02-20T22:30:00.000+02:002009-02-20T22:30:00.000+02:00Καλησπέρα φίλε (διάβασα αρκετά γραπτά σου πριν πω ...Καλησπέρα φίλε (διάβασα αρκετά γραπτά σου πριν πω τη λέξη "φίλε", και τη νεννοώ)<BR/><BR/>Σαν πληρεξούσιος δικηγόρος του διαβόλου που είμαι, ξύνομαι να σού πω ότι αυτοί οι άνθρωποι το πιό πιθανό να είναι ακριβώς αυτό που είπες: συνέταιροι, επαγγελματίες ζητιάνοι. Αυτό δεν κάνει την ευαισθησία σου λιγότερο πολύτιμη, κάνει όμως αυτούς πολύ λιγότερο συμπαθητικούς. <BR/><BR/>Έχω σκεφτεί αρκετά σχετικά με τους "αξιοπαθούντες" και τους "αναξιοπαθούντες", και τελικά νομίζω πως ενώ για τους αναξιοπαθούντες είμαι σωστό και πρέπον να συμπάσχεις και να βοηθάς τα μέγιστα, για τους αναξιοπαθούντες είναι ξόδεμα. <BR/><BR/>καλό σου βράδυ, δες αν θέλεις <A HREF="http://mavrosgatos.blogspot.com/2008/04/blog-post_22.html" REL="nofollow">αυτήν</A> την παραπομπή, - και συγνώμη αν έγινα αντιπαθητικός ή ενοχλητικός, αλλά τί νόημα έχει αν συμφωνούμε μόνο;<BR/><BR/>Σ;ο))))Μαύρος Γάτοςhttps://www.blogger.com/profile/18412252979721240449noreply@blogger.com